Μπορεί να πέρασε και να χάθηκε το συγκεκριμένο αλλά θα έρθουν πολλά περισσότερα και πολύ καλύτερα... :):) Να εισαι αισιόδοξος... Καλές οι αναμνήσεις, είμαι η πρώτη που αναπολώ, αλλά το τώρα και το μετά μετράει :) ΣΜΟΥΑΚ
Αντί για σχόλιο, σου αφήνω ένα ποίμηα του Μάνου Ελευθερίου. Αυτό μυο ήρθε στο νου με τη φωτό και το σχόλιό σου...Αν το προσέξεις, μάλλον είναι συμπληρωματικό του post αυτό το ποίημα.
Το ακόλουθο συναίσθημα: μετά την αίσθηση ότι "έφυγε και χάθηκε" κάτι (ή κάποιος) ωραίο, έρχεται αναπόφευκτα και η πίστη πώς θα το ξαναβρούμε...Με την ίδια μορφή ή με άλλη...Αλλά αφού ήταν δικό μας ΜΙΑ φορά, είναι και για πάντα...ε;
Την καλησπέρα μου, Ιάσονα :)
Μόνο να γράφεις τ' όνομά σου και 'κείνο το 'μαθες μισό να συλλαβίζεις τα όνειρά σου στο ʼργος και στον Ιλισό
Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες τρεις του Σεπτέμβρη να περνάς και τσικουδιά στους καφενέδες τα παλικάρια να κερνάς
Του κόσμου το στενό γεφύρι θα το περάσουμε μαζί θα 'ναι η καρδιά σου παραθύρι τα λόγια σου παλιό κρασί
Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες τρεις του Σεπτέμβρη να περνάς και τσικουδιά στους καφενέδες τα παλικάρια να κερνάς
Γεωργία μου, εγώ ξέρω πού έγκειται η θλίψη. Αλλά τώρα πώς να στο εξηγήσω εδώ... Είναι αυτό που σου είπα και πιο πάνω. Σκέψου κάτι που περνάει απ' τη ζωή σου για λίγες μέρες, ξώφαλτσα, αφήνει το σημάδι του και φεύγει ένα απόγευμα πριν προλάβει να γίνει δικό σου, φεύγει για πάντα και δεν κοιτάει πίσω.
Όπως ακριβώς θα είχαμε την εντύπωση ότι κάνει το πουλί της φωτογραφίας... ...αν δε βλέπαμε ότι είναι γλάρος... :)
Περισσότερο ήθελα να μοιραστώ τη φωτογραφία, πάντως, παρά το συναίσθημα.
ανθρωποι ερχονται και παρερχονται στη ζωη μας..λιγοι απο αυτους μας αφηνουν σημαδια ανεξιτηλα οταν "χαθουν"..αν αγαπας καποιον αστον να φυγει.αν γυρισει ηταν παντα δικος σου.........
15 Comments:
Μπορεί να πέρασε και να χάθηκε το συγκεκριμένο αλλά θα έρθουν πολλά περισσότερα και πολύ καλύτερα...
:):)
Να εισαι αισιόδοξος...
Καλές οι αναμνήσεις, είμαι η πρώτη που αναπολώ, αλλά το τώρα και το μετά μετράει :)
ΣΜΟΥΑΚ
Ναι, αλλά δεν είναι ωραία και η φωτογραφία...; :)
Αντί για σχόλιο, σου αφήνω ένα ποίμηα του Μάνου Ελευθερίου. Αυτό μυο ήρθε στο νου με τη φωτό και το σχόλιό σου...Αν το προσέξεις, μάλλον είναι συμπληρωματικό του post αυτό το ποίημα.
Το ακόλουθο συναίσθημα: μετά την αίσθηση ότι "έφυγε και χάθηκε" κάτι (ή κάποιος) ωραίο, έρχεται αναπόφευκτα και η πίστη πώς θα το ξαναβρούμε...Με την ίδια μορφή ή με άλλη...Αλλά αφού ήταν δικό μας ΜΙΑ φορά, είναι και για πάντα...ε;
Την καλησπέρα μου, Ιάσονα :)
Μόνο να γράφεις τ' όνομά σου
και 'κείνο το 'μαθες μισό
να συλλαβίζεις τα όνειρά σου
στο ʼργος και στον Ιλισό
Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες
τρεις του Σεπτέμβρη να περνάς
και τσικουδιά στους καφενέδες
τα παλικάρια να κερνάς
Του κόσμου το στενό γεφύρι
θα το περάσουμε μαζί
θα 'ναι η καρδιά σου παραθύρι
τα λόγια σου παλιό κρασί
Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες
τρεις του Σεπτέμβρη να περνάς
και τσικουδιά στους καφενέδες
τα παλικάρια να κερνάς
Αν ήταν δικό μας μια φορά, είναι για πάντα...;
Κι αν δεν ήταν ποτέ...;
Αν πέρασε, κοντοστάθηκε και μετά χάθηκε...;
Τι κάνουμε τότε...;
Ωραίοι στίχοι του Μάνου Ελευθερίου και ωραίο τραγούδι του Ηλία Ανδριόπουλου, από την αγαπημένη ζεστή φωνή του Αντώνη Καλογιάννη. :)
Την καλησπέρα μου, Γεωργία... :)
Τιποτε δεν χανεται για παντα.
Απλα...απουσιαζει για λιγο...
Αν κάτι ΥΠΗΡΞΕ δικό σου, ποιός μπορεί να σου το πάρει πίσω; Μόνο εσύ μπορείς να το αφήσεις.
Κι αν δεν ήταν ποτέ, τότε για ποιό πράγμα να λυπηθούμε; Αν δεν το είχαμε, πώς το χάσαμε;
Άλλη η θλίψη για κάτι που δεν αποκτήσαμε ποτέ. Εκείνη είναι πιο γλυκειά από εκείνη της απώλειας.
Δεν ξέρεις -σ' αυτήν την περίπτωση- τι ακριβώς είναι αυτό για το οποίο θλίβεσαι, κι έτσι απλά ηδονίζεσαι με τη θλίψη σου.
Ξέρεις, αυτό δεν είναι μαζοχισμός.
Είναι ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ :)
Η φωτογραφία υπέροχη, ταξιδιάρικη!!!
Καλό μήνα Ιάσωνα!
Γεωργία μου, εγώ ξέρω πού έγκειται η θλίψη.
Αλλά τώρα πώς να στο εξηγήσω εδώ...
Είναι αυτό που σου είπα και πιο πάνω.
Σκέψου κάτι που περνάει απ' τη ζωή σου για λίγες μέρες, ξώφαλτσα, αφήνει το σημάδι του και φεύγει ένα απόγευμα πριν προλάβει να γίνει δικό σου, φεύγει για πάντα και δεν κοιτάει πίσω.
Όπως ακριβώς θα είχαμε την εντύπωση ότι κάνει το πουλί της φωτογραφίας...
...αν δε βλέπαμε ότι είναι γλάρος... :)
Περισσότερο ήθελα να μοιραστώ τη φωτογραφία, πάντως, παρά το συναίσθημα.
πολύ ωραία φωτογραφία...
απλά την καλησπέρα μου και καλό μήνα να έχουμε
απίθανη φωτογραφία...
Και παρ' όλα αυτά, σε "κάναμε" να μοιραστείς ΚΑΙ το συναίσθημα...Μαγεία που σου 'χουν οι λέξει σ' αυτήν τη ζωή ε; :)
Καλημέρες!!
ανθρωποι ερχονται και παρερχονται στη ζωη μας..λιγοι απο αυτους μας αφηνουν σημαδια ανεξιτηλα οταν "χαθουν"..αν αγαπας καποιον αστον να φυγει.αν γυρισει ηταν παντα δικος σου.........
Αν δε γυρίσει.....
Jason μην χανεις ποτε την ελπιδα..Απλα μεχρι να γυρισει-αν γυρισει-ζησε για σενα,για ενα καλυτερο αυριο και χαμογελα στα ονειρα σου..
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home