Θυμάμαι

Χαχα...

Άκου να δεις τι θυμήθηκα σήμερα.

Θυμήθηκα που ανεβοκατεβαίναμε στην Κηφισιά το δρόμο με τις κολλημένες τσίχλες στα δέντρα και με ρώταγες τι διάολο νούμερο παπούτσι φόραγε τελικά αυτή η Σταχτοπούτα...

2,5 χρόνια μες στο νερό.

Και το θυμάμαι σαν τώρα.

Κι άλλα τέτοια θυμάμαι, άπειρα άλλα τέτοια μικρά.

Και κάθε φορά που θυμάμαι κάτι απ’ αυτά τα μικρά, θυμάμαι και τα μεγάλα.

Θυμάμαι την πρώτη φορά που μιλήσαμε τότε στο παγκάκι του σχολείου, θυμάμαι την εκδρομή στη Θεσσαλονίκη.

Θυμάμαι την πρώτη φορά που βγήκαμε.

Θυμάμαι πότε μου πρωτοείπες τα μεγάλα σου μυστικά που τα ήξερε όλο το σχολείο, θυμάμαι την πρώτη φορά που έκλαψες μπροστά μου.

Θυμάμαι τα απεγνωσμένα σου μηνύματα κάτι άγρια μεσάνυχτα, μέχρι που σε έπαιρνε ο ύπνος και έμενα εγώ να περιμένω...

Θυμάμαι τότε που βγήκαμε οι τρεις μας – κουφό ε;

Θυμάμαι που έκλαιγες τότε που πέρασα Πάτρα, θυμάμαι που βγήκαμε εκείνο το βράδυ και μου έλεγες πού ξέρεις, μπορεί μια μέρα να περνούσες κι εσύ εκεί.

Θυμάμαι εκείνο το βράδυ με τα "Φτηνά τσιγάρα" και τη μουσική του Καλαντζόπουλου.

Θυμάμαι τότε που σου μίλησα απότομα και μου είπες ότι σου είχα υποσχεθεί πως δε θα σε άφηνα ποτέ.

Θυμάμαι τότε που με άφησες εσύ και αυτό θα το θυμάμαι πάντα.

Θυμάμαι που σε έψαχνα για να μιλήσουμε και δεν ήθελες, θυμάμαι που γύρισα από την Κάρυστο δυο μέρες νωρίτερα για να σε δω και να σου ζητήσω συγγνώμη, κι ας μην έφταιγα, και δεν ήρθες. Ναι, θυμάμαι που δεν ήρθες ποτέ έστω να μιλήσουμε.

Θυμάμαι που έλεγα χαχα εεε και να περάσεις Πάτρα...

Θυμάμαι και που πέρασες Πάτρα.

Πώς τα φέρνει η ζωή ε...;

Πού και πού μόνο σε πετυχαίνω, σε κοιτάζω καλά-καλά και λέω μπααααα δεν είναι αυτή η φίλη μου. Αποκλείεται να ήταν ποτέ.

Και μετά πάλι θυμάμαι πόσο μεγάλη αδυναμία σου είχα.

Θυμάμαι που σε έβλεπα να χοροπηδάς σαν παρδαλό κατσίκι και μου έφτιαχνες τη διάθεση, no matter what.

Θυμάμαι που έκλαιγες και γκρεμιζόταν ο κόσμος μου, no matter what.

Σ’ αγαπάω μωρέ.

Το ξέρω πως μ’ αγαπάς κι εσύ, το βλέπω στα μάτια σου.

Αναρωτιέμαι μόνο αν μ’ αγαπούσες ποτέ τόσο όσο εγώ ή αν απλώς χρειαζόσουν έναν άνθρωπο να σ’ αγαπάει. Και αναρωτιέμαι αν θα ξαναβρείς κάποιον τόσο καλό σε αυτό.

Αναρωτιέμαι αν σου λείπω.

Αναρωτιέμαι αν θυμάσαι.

Αναρωτιέμαι αν αναρωτιέσαι.