Ένα πρωί στην Κηφισιά

Στο ομορφότερο μέρος της Αθήνας.

Περπατάς, ακούς τη μουσική σου, χαζεύεις τον κόσμο να πίνει τον καφέ του ή να κάνει τη βόλτα του ή να ψωνίζει, κάτω από το γλυκό ανοιξιάτικο ήλιο, μέσα στην πράσινη γειτονιά με τα ανθισμένα δέντρα...

Και μετά πρέπει να φύγεις, να αρχίσεις εργαστήρια και φροντιστήρια, να δώσεις δύο πτυχία και καμιά τριανταριά μαθήματα, να λιώσεις στη ζέστη και στην υγρασία μέσα στην τσιμεντένια Πάτρα μέχρι τέλος Ιουλίου...

Τέλειωσαν τα αστεία για φέτος. Κρίμα, ωραία ήταν, όσο κράτησε.

Οπλίζεσαι με υπομονή και αισιοδοξία. Καλό σου καλοκαίρι, λοιπόν.

ΥΓ: Είσαι τυχερός άνθρωπος. Έχεις παντού καλές παρέες και πολλούς καλούς φίλους. Οι φίλοι τα κάνουν όλα πιο ευχάριστα. Τόσα αγαπημένα πρόσωπα στην Πάτρα που σου έχουν λείψει τόσο πολύ σε περιμένουν για να αλλάξουν τις μέρες σου. Μαζί θα το περάσετε το καλοκαίρι, βλάκα. Μην ξεχνάς να τους αγαπάς και γι' αυτό. Καλό σας καλοκαίρι, λοιπόν.