Η αγκαλιά σου
Έτσι ήταν, λοιπόν.
Κι αν κόντεψα να το ξεχάσω τόσον καιρό τώρα, μια στιγμή χρειάστηκε να μου θυμίσεις πώς είναι, πώς ήταν πάντα, πώς πρέπει να είναι μια αγκαλιά.
Η αγκαλιά που σταματάει το χρόνο.
Που έχει μείνει ίδια όταν τα πάντα έχουν αλλάξει.
Που θα είναι πάντα εκεί όταν δε θα έχει μείνει τίποτα.
Έτσι είναι, λοιπόν, μια αγκαλιά χωρίς λόγο.
posted by Jason at
10:18
10 Comments:
Σου εύχομαι Ιασωνάκο μου, για όλη σου την ζωή να έχεις μια αγκαλιά που να σε κάνει να ξεχνάς τα πάντα. Να σε κάνει να νοιώθεις γαλήνη και ηρεμία. Να σε κάνει να ξεχνάς όλα τα προβλήματα. Η αγκαλια ειναι το πιο ζεστό πράγμα που μπορεί να διαθέσει κάποιος σε κάποιον άλλον που τον νοιάζεται :)
Η αγκαλιά που σταματάει το χρόνο.
Δε θα μπορούσα να το περιγράψω καλύτερα.
Καλημέρα Jason.
Μια αγκαλια που μπορει να αλλαξει τα παντα...οταν αυτη θελει βεβαια...
το μόνο που μπορώ να προσθέσω σε αυτά τα λόγια είναι ένας μεγάλος αναστεναγμός. Μια αγκαλιά μπορεί να διαλύσει κάθε δυσκολία, σύννεφο, θλίψη, κούραση. Είναι πιο δυνατή κι από τον ήλιο
Αυτή η αγκαλιά, είναι και η πιο μεγάλη, η πιο σημαντική!
Τυχερός όποιος έχει μία να τον περιμένει!
Ρε συ Ιάσονα...τι έγραψες κι εσύ.
Ήμουνα που ήμουνα...
Δεν έχεις άδικο όμως. Η αγκαλιά είναι πιο σημαντική και πιο εκφραστική -πολλές φορές- ακόμη κι από το φιλί ή τον έρωτα.
Να κρατάς ξένε,
την υδρία των δακρύων σου για μια αγκαλιά του, για την απόλυτη σιγή,
είναι η σκηνοβασία μας επικύνδινη.
Να κρατάς ξένε,
κάτι τις στον άργυρο για μια αγκαλιά του,
στη χορεία των εκλεκτών στιγμών.
Κράτα με κι εμένα σιωπηρό,
μικρέ πρίγκηπα.
Στριφογυρίζοντας
τη σκάλα μου,
στριφογυρίζοντας
τη σκάλα μου,
στριφογυρίζοντας
τη σκάλα μου,
στριφογυρίζοντας
τη σκάλα μου,
στριφογυρίζοντας
τη σκάλα μου,
στριφογυρίζοντας
τη σκάλα μου,
στριφογυρίζοντας
τη σκάλα μου,
στριφογυρίζοντας
τη σκάλα μου..
κράτα με σιωπηρό
πιο σφιχτα-πιο σφιχτα....
Ax, και να ξερες...
Χαίρομαι που καταλαβαινόμαστε όλοι.
Ευχαριστούμε και για τους στίχους. :)
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home