Δύο ήλιοι!

Η παρακάτω φωτογραφία μου εστάλη με mail μαζί με μια - δυο ακόμα και μαζί και με τις εξηγήσεις και τις λοιπές πληροφορίες που παραθέτω και τις οποίες, βέβαια, δεν είμαι ειδικός για να επιβεβαιώσω. Άλλωστε, κάτι τέτοιες μαγικές εικόνες μοιάζουν πιο μαγικές χωρίς την εξήγησή τους...

Στη φωτογραφία δεν υπάρχει κανένα μοντάζ ή εφφέ.

Πόλη: Ατράου (βόρεια ακτή της Κασπίας), Καζακστάν

Διάρκεια φαινομένου: Πολλές ώρες (από το μεσημέρι μέχρι το απόγευμα)

Θερμοκρασία: - 40 °C

Καιρός: Σχεδόν αίθριος με έντονους ανέμους

Οι ντόπιοι δεν ξαναθυμούνται κάτι τέτοιο...

ΕΞΗΓΗΣΗ 1η: Λόγω του ισχυρού ανέμου σηκώθηκαν στον αέρα (τοπικά) ψήγματα χιονιού και πάγου από το έδαφος δημιουργώντας μια ζώνη που λειτουργεί ως πρίσμα (φακός), αναπαράγοντας είδωλο του ήλιου.

ΕΞΗΓΗΣΗ 2η: Αυτό το φαινόμενο παρουσιάζεται σε θερμοκρασίες τουλάχιστον κάτω από -20 °C, άρα εδώ είναι κατάλληλο το σκηνικό. Συνήθως τέτοια φαινόμενα δημιουργούνται όταν στον περιβάλλοντα χώρο (στον ουρανό "γύρω" από τον Ήλιο) υπάρχουν είτε αραιά νέφη είτε στρώματα αέρα αποκλειστικά αποτελούμενα από παγοκρυστάλλους (καθόλου υδρατμοί). Στη φωτογραφία δε φαίνονται νέφη άρα μάλλον η χαμηλή θερμοκρασία βοήθησε στη δημιουργία κρυστάλλων (όχι από το έδαφος) στον αέρα που πράγματι λειτούργησαν σαν καθρέπτες. Μάλιστα το φαινόμενο αυτό παρατηρείται δεξιά ή αριστερά του ήλιου σε συγκεκριμένη γωνία (22 μοίρες) λόγω της συγκεκριμένης ανακλαστικής ιδιότητας που έχουν οι παγοκρύσταλλοι (εσωτερική ανάκλαση ακτινών Ήλιου σε γωνία 158 μοιρών άρα το είδωλο στις 180-158=22 μοίρες).

Εν αγγλιστί η άλως λέγεται anthelion από το ελληνικό ανθήλιο(ν) ή solar corona ή halo ή aureola. Να πούμε ότι η άλως σχηματίζεται από 4 κυρίως τύπους παγοκρυστάλλων: δίσκοι, πρίσματα με κάλυμμα και κάλυκες. Όλοι αυτοί οι κρύσταλλοι είναι εξαγωνικοί, όπως και οι νιφάδες του χιονιού και όλες οι μορφές, με εξαίρεση τους κάλυκες, έχουν επίπεδες βάσεις. Να πούμε επίσης ότι βασική προϋπόθεση για να σχηματιστεί άλως είναι όταν οι παγοκρύσταλλοι των νεφών έχουν τυχαίους προσανατολισμούς, οπότε οι ηλιακές ακτίνες συναντούν τις επιφάνειες τους , υπό όλες τις δυνατές γωνίες. Η περίπτωση της άλω έχει πάντως την ίδια περίπου "λογική" με το ουράνιο τόξο... Μόνο που η διαφορά του είναι ότι η άλως δημιουργείται από παγοκρυστάλλους ενώ το ουράνιο τόξο δημιουργείται από την βροχή.

ΥΓ: Για όποιον θέλει να το ψάξει λίγο περισσότερο, ορίστε η άλως στη Wikipedia ελληνιστί και αγγλιστί.