Tuesday, September 01, 2009

Σακούλα φθινοπωρινή

Αν θα 'θελα κάπου να με χαρίσω
- εκτός από σένα -
θα ΄ταν σε μια παρέα φύλλων πεσμένων
απ' αυτά που χορεύουν
σαν τη σακούλα της ταινίας
που ήταν το πιο όμορφο πράγμα που είχε δει
και ήταν το πιο όμορφο πράγμα γιατί
χόρευε με τον άνεμο
και άκουγες το χορό
παρά τον άνεμο.
Αλλά δεν είμαι
ούτε σακούλα
ούτε τα φύλλα
ούτε κι αέρας που περνά μέσα απ' της πόλης τα στενά
κι ούτε θα γίνω
κι ούτε θα πετάξω ποτέ
κι ούτε θα ξεχάσω ποτέ τ' όνομά μου
κι ούτε θα ταφώ σε κάποια θάλασσα βαθειά.
Με χαρίζω σε σένα
λοιπόν
να με χορέψεις.