Common people
She came from Greece, she had a thirst for knowledge,
she studied sculpture at St. Martin's college,
that's where I.... caught her eye.
She told me that her dad was loaded,
I said "In that case I 'll have rum and coca-cola.".
She said "Fine.".
And then in thirty seconds time she said:
"I want to live like common people,
I want to do whatever common people do,
I want to sleep with common people,
I want to sleep with common people like you..."
Oh what else could I do?
I said "I 'll see what I can do...".
I took her to a supermarket.
I don't know why, but I had to start it somewhere,
so it started .... there.
I said "Pretend you 've got no money.",
but she just laughed and said "Oh you 're so funny!",
I said "Yeah? Well I can't see anyone else smiling in here...
Are you sure...
you want to live like common people,
you want to see whatever common people see,
you want to sleep with common people,
you want to sleep with common people like me...?"
But she didn't ... understand,
she just smiled and held my hand.
Rent a flat above a shop,
cut your hair and get a job,
smoke some fags and play some pool,
pretend you never went to school,
but still you 'll never get it right,
`cos when you're laid in bed at night
watching roaches climb the wall,
if you called your dad he could stop it all, yeah...
You 'll never live like common people,
you 'll never do whatever common people do,
you 'll never fail like common people,
you 'll never watch your life slide out of view.
And then dance and drink and screw...
Because there's nothing else to do.
Sing along with the common people,
sing along and it might just get you through.
Laugh along with the common people,
laugh along even though they 're laughing at you
and the stupid things that you do
because you think that poor is cool...
Like a dog lying in a corner,
they will bite you and never warn you,
look out, they 'll tear your insides out.
`Cos everybody hates a tourist,
especially one who thinks it's all such a laugh.
Yeah and the chip stain and grease will come out in the bath...
You will never understand
how it feels to live your life
with no meaning or control
and with nowhere left to go.
You are amazed that they exist
and they burn so bright whilst you can only wonder why.
Rent a flat above a shop,
cut your hair and get a job,
smoke some fags and play some pool,
pretend you never went to school.
But still you 'll never get it right,
`cos when you 're laid in bed at night
watching roaches climb the wall,
if you called your dad he could stop it all, yeah...
Never live like common people,
never do what common people do,
never fail like common people,
never watch your life.... slide out of view.
And then dance and drink and screw...
Because there's nothing else to do.
I want to live with common people like you...
Αφιερωμένο στο "χωριό" της Αθήνας που μεγάλωσα.
8 Comments:
i just love this... thank you Jason :)
here we are,βρέχει ακόμα στην πόλη μας??
Χα! Εγώ το μόνο που ξέρω είναι ότι στην Πάτρα αυτή τη στιγμή έχει ήλιο...
Kι εγώ σ΄αυτό το χωριό γεννήθηκα και μεγάλωσα. Στο πλατεία του μάλιστα.... καλά όχι και μέσα στο συντριβάνι (πάει και το συντριβάνι..) λίγο πιο πέρα, Πλ.Βικτωρίας... Φαντάζομαι είναι η μοναδική περιοχή που υποβαθμίζεται λεπτό το λεπτό...Τι κρίμα! Για έναν παράξενο λόγο όμως,όποτε πηγαίνω στην παλιά μου γειτονιά νιώθω ασφάλεια... κι ας ακούγονται πυροβολισμοί και σειρήνες πολύ συχνά πιά...
Πόσο με σκάει που κανείς δε νοιάζεται για το κέντρο,που το έχουν για πέταμα,... σα να μη ζουν άνθρωποι εκεί..η μάνα μου,ξαδέλφια, τα παιδικά μου χρόνια...
Εγώ δε μεγάλωσα στο κέντρο.
Μεγάλωσα σε ένα μέρος στα βόρεια με... ιδιαίτερα πληθυσμιακά χαρακτηριστικά. Στην αρχή απέρριπτα όλους τους σχετικούς χαρακτηρισμούς ως βλακώδεις προκαταλήψεις και ανασφαλείς γενικεύσεις. Μεγαλώνοντας, όμως, όσο γνώριζα κόσμο από την υπόλοιπη Αθήνα, τόσο αναγνώριζα κι εγώ κάποια πράγματα. Και τώρα που έχω βρεθεί εκτός Αθήνας και γνωρίζω κόσμο που έχει μεγαλώσει πολύ διαφορετικά, συνειδητοποιώ ότι ίσως οι προσεγγίσεις αυτές δεν ήταν και τόσο ατυχείς. Και αυτό το τραγούδι μου θυμίζει κάποιους φίλους από 'κει...
Όσο για το κέντρο της Αθήνας και τις εκεί συνθήκες, δεν έχω και πολύ τεκμηριωμένη γνώμη γιατί δεν το έχω ζήσει ούτε ως κάτοικος ούτε καν σε βάση καθημερινής παρουσίας.
Αλλά είναι όντως λυπηρή η αλλοίωση ορισμένων εικόνων μετά από καιρό... το καταλαβαίνει ο οποιοσδήποτε...
Πολύ καλή δουλειά! Πολύ πολύ όμορφο! (πάω να το ξαναδιαβάσω)! Καλημέρες!
Από τα αγαπημένα κομμάτια της αδερφής μου!
Της το αφιερώνω...
:ο)
Ε να της το αφιερώσουμε όλοι τότε...
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home