Εγώ, εσείς και οι άλλοι...

Είναι ένα από τα τελευταία posts που διαβάζετε σε αυτό το blog πριν φύγω για διακοπές και αποφάσισα να το αφιερώσω στα blogs που διαβάζω εγώ. Σας το χρωστάω.

Και επειδή είναι πάρα πολλά, αποφάσισα να αναφερθώ σήμερα σε αυτά για τα οποία έχω φτιάξει links, εκεί στο πλάι. Ας με συγχωρέσουν οι υπόλοιποι - έτσι κι αλλιώς, αυτοί που με βλέπουν συχνά στο blog τους, γνωρίζουν ότι με ενδιαφέρουν και τους επισκέπτομαι. Απλώς δεν μπορώ να τους χωρέσω όλους εδώ σήμερα. Κάποια στιγμή, όταν θα έχει ανανεωθεί αρκετά η λίστα, θα φτιάξω ένα update τούτου εδώ του post.

Σήμερα, λοιπόν, σχολιάζω τα αγαπημένα μου blogs, με τη σειρά με την οποία εμφανίζονται εκεί δεξιά.

Οι 'Διαστάσεις' είναι η στήλη του Μιχάλη Μητσού. Τη στήλη αυτή την ανακάλυψα, χάρη σε μια διαδικτυακή μου φίλη, τη Σοφία, την οποία και ευχαριστώ πολύ. Πολύ ενδιαφέροντα θέματα. Κοινωνικά, πολιτικά, πολιτιστικά, αθλητικά. Μικρές ιστορίες και όμορφες λεπτομέρειες. Παρουσιάζονται όλες από μία σκοπιά ουδέτερη μεν, ανθρώπινη δε. Και με άποψη.

Χρήστος Μιχαηλίδης... Τον διαβάζω από την πρώτη μέρα που ξεκίνησε τη στήλη του στη θρυλική τελευταία σελίδα της Ελευθεροτυπίας (μετά το Θέμο, τη Μαλβίνα, κλπ....). Είναι ο μοναδικός δημοσιογράφος που με εκφράζει τόσο πολύ. Χάρη σε μία αναφορά του στη στήλη αυτή ανακάλυψα το blog του Νίκου Δήμου και τον όμορφο κόσμο του blogging. Στη συνέχεια απέκτησε και ο ίδιος blog, το οποίο είναι περισσότερο ημερολόγιο και κατάθεση σκέψεων παρά στήλη ή χώρος για κουβέντα. Πάντως ένα post του υπήρξε και η αφορμή για να ξεκινήσω κι εγώ το δικό μου blog.

Blogger είχα φροντίσει ήδη να γίνω λίγο νωρίτερα, αποφασίζοντας πως θέλω κι εγώ πλέον να σχολιάζω στο blog του Νίκου Δήμου. Το πρώτο blog σταμάτησε, παραμένει όμως ενεργό για να χαζεύει κανείς τα όμορφα θέματα και τις μεγάλες συζητήσεις. Γι' αυτό, λοιπόν, παραμένει ενεργό και το αντίστοιχο link. Το δεύτερο blog (το blog του γάτου του...), ξεκίνησε με ένα ανάλαφρο καλοκαιρινό στυλ ημερολογίου, αλλά στην πορεία κατέληξε να είναι καρμπόν με το προηγούμενο. Κουραστικά τα εκατοντάδες comments (αριθμοί αστρονομικοί για τα ελληνικά αλλά και τα παγκόσμια δεδομένα...), αλλά ο κυρ-Νίκος παραμένει ο βασιλιάς του ελληνικού blogging.

H Παράγραφος είναι ο πιο όμορφος άνθρωπος που έχω γνωρίσει εδώ μέσα. Tα κείμενα στο blog της αποτελούν την πεμπτουσία της ανθρωπιάς και της αγάπης. Εμπειρίες ζωής - διδάγματα όμορφα δοσμένα.

Η sofi-k είναι από τους πρώτους που με καλωσόρισαν στην blogόσφαιρα. To blog της είναι γλυκό και πολύ όμορφο. Το επισκέπτομαι καθημερινά, με την ελπίδα πως έχει postάρει κάτι καινούριο, κάτι το οποίο δε συμβαίνει τόσο συχνά... Πάντα όμως αξίζει η προσμονή!

Η In silence έχει έναν υπέροχο τρόπο να ζωγραφίζει συναισθήματα απλώνοντας σιωπή και να απλώνει σιωπή ζωγραφίζοντας συναισθήματα...

Το blog του Old boy είναι ένας μοναδικός προορισμός στη blogόσφαιρα. Καθημερινές ανθρώπινες σκέψεις, έξυπνες και όμορφες ιστορίες, συναίσθημα και ορθολογισμός. Πολύ συχνά posts και όμορφη παρέα.

Ο Azrael έχει ένα πολύ ιδιαίτερο τρόπο να σκέφτεται. Το blog του είναι ενδιαφέρον και πολύ ευχάριστο.

Η Ραλλού μου αρέσει με 2 -λ, κι ας το γράφει εκείνη με 1 - είναι πιο γεμάτο... Συμφωνούμε σε όλα εκτός από τις γάτες... Με τον καιρό, όμως, βλέπω πως θα με κάνει να τις συμπαθήσω ακόμα κι εγώ!

Το blog της Εβελίνας είναι η ροκ μελοποίηση της καθημερινότητας.

Η Πωλίνα είναι ό,τι πιο κοντινό σε μένα. Στο blog της διαβάζω δικές μου σκέψεις ή σκέψεις πολύ διαφορετικές, που πάντα όμως είναι δοσμένες με τέτοιο τρόπο που να τις καταλαβαίνω απολύτως... Ακόμα και όταν δεν έχει κάτι το σοβαρό να πει, δε θα πει χαζομάρες. Θα μας δείξει κάτι ευχάριστο.

Η Μαρίνα έχει ένα δικό της τρόπο να κατανέμει και να διανέμει τη ζωή της... Διατηρεί ένα blog για τις μικρές καθημερινές της ιστορίες (ιστορίες καθημερινής τρέλας...), ένα για σκέψεις που την απασχολούν, ένα για τη μαγειρική και συμμετέχει σε ένα ομαδικό για βιβλία. Τα δύο πρώτα δεν τα χάνω ποτέ, γι' αυτό και έχω τα αντίστοιχα links εκεί στο πλάι.

Τη Holidays in the sun την πρόσεξα μετά από ένα comment που έκανε στο post μου περί χαμένης γενιάς. Την ακολούθησα ως το blog της και διάβασα μία πολύ ενδιαφέρουσα εντελώς αντίθετη άποψη. Αποφάσισα να φτιάξω ένα link γι' αυτήν, αν και η αλήθεια είναι πως το blog της δεν ανανεώνεται και πάρα πολύ συχνά...

Και φτάσαμε στο αγαπημένο μου blog... Ένα 'μπεεεεε' κάνει το προβατάκι μας και μου φτιάχνει τη διάθεση! Είναι ό,τι πιο αισιόδοξο, ζωντανό και χυμώδες. Είναι πραγματικά ό,τι πιο ευχάριστο στο ελληνικό blogόκοσμο. Να μας ζήσει η Πάτρα, προβατάκι!!!

Η μεγαλύτερή μου ανακάλυψη, όμως, είναι η Silly blonde... Η μικρούλα (ναι, αυτή είναι πιο μικρή και από μένα...) διατηρεί δύο blogs. Το ένα, το 'Ζακτ-φρακτ', το λατρεύω. Η φίλη μας είναι ίσως η μοναδική από όλους τους προηγούμενους που ξεκίνησε το blog της μόνο για τον εαυτό της. Είναι απλώς η αποτύπωση καθημερινών σκέψεων. Επιφανειακών ή μη. Γράφει στη δική της γλώσσα και δε νιώθει την ανάγκη να εξηγήσει τίποτα. Συχνά, λοιπόν, δεν την καταλαβαίνω καν. Είναι απίστευτα εκφραστικός ο τρόπος της, όμως. Είναι τρομερά ενδιαφέρον να ακολουθείς τη ροή της σκέψης της. Μπαίνεις στην ψυχολογία της, νιώθεις ό,τι νιώθει και σκέφτεσαι ό,τι σκέφτεται, ακόμα κι αν δεν έχεις ιδέα που κολλάνε όλα αυτά.

Η Lise είναι μία καλή μου φίλη με πολύ ιδιαίτερο τύπο και στυλ. Είναι από τους πιο ξεχωριστούς ανθρώπους. Η φίλη μου ζει στο δικό της κόσμο - με την καλή, βέβαια, έννοια. Το blog της είναι φωτεινό και χαρούμενο. Σκέψεις, ποιήματα, τραγούδια, φωτογραφίες και, κυρίως, οι όμορφες ζωγραφιές της... Είναι ένας διαφορετικός κόσμος. Ο κόσμος της Lise.

Η Φαφέλλα είναι από τους πιο αγαπημένους μου ανθρώπους. Το blog της είναι πολύ φρέσκο. Όταν ξεκίνησε της αφιέρωσα ολόκληρο post. Διαβάστε τα 2-3 κείμενά της και θα δείτε πως δε θα μπορέσετε να την αγνοήσετε.

Ο Μίλτος, τέλος, είναι φίλος της Φαφέλλας. Έχει απίστευτη αίσθηση του χιούμορ, την οποία απολαμβάνει κανείς είτε μόνη της είτε ως γαρνιτούρα σε σοβαρές του σκέψεις - γλυκό που δένει πολύ-πολύ έξυπνα. Πνοή Θεσσαλονίκης...

Αυτά είναι, λοιπόν, τα 21 πιο αγαπημένα μου blogs...

Υ.Γ.: Φίλοι bloggers, σας ευχαριστώ για την παρέα σας όλον αυτόν τον καιρό... Ευχαριστώ για τα comments - τα έχω διαβάσει όλα ένα προς ένα. Καλή συνέχεια σε όλους μας!