Κυριακή πρωί
Ξύπνα.
Ακούγεται ο ήχος
της φυγής σου.
Γελάει ο τοίχος
της ευτυχίας σου.
Σωπαίνει ο αγαπημένος σου στίχος.
Δες το.
Σε μπέρδεψε ο γρίφος
της αλλαγής σου.
Κρατάς το ξίφος
της παρακμής σου.
Βουλιάζεις στο γλυκό ημίφως.
Πες το.
Πέθανε ο αέρας
του έρωτά σου.
Τον σκότωσε το τέρας
της αγάπης σου.
Πνίγηκε στη σκόνη της καλημέρας.
Σήκω.
Ακούγεται ο ήχος
της φυγής σου.
Γελάει ο τοίχος
της ευτυχίας σου.
Σωπαίνει ο αγαπημένος σου στίχος.
13 Comments:
"Πέθανε ο αέρας
του έρωτά σου.
Τον σκότωσε το τέρας
της αγάπης σου."
Συμβαίνει, αλλά... Κυριακή; :((
αγκαλιά μεγάλη!
Τίποτα δε συνέβη Κυριακή.
Απλώς ανέκαθεν ένιωθα την Κυριακή σαν τη μέρα των μεγάλων, τη μέρα της ησυχίας και της βαρεμάρας.
Το πρωί της Κυριακής είναι θολό, γιατί το καλύπτει αυτή η κίτρινη σκόνη της καλημέρας.
η Κυριακή??Βγες μια βολτούλα εκεί κατά τη μία!να δεις αγουροξυπνημένες φατσούλες που λαχταράνε να πουν δυο κουβέντες με φίλους...που το λαχταρούσαν όλη τη βδομάδα...!
Μην είσαι στεναχωρημένος Ιασωνάκι!
φιλιά πολλά!:)
Δεν είμαι Πωλινάκι... :)
Παλιό είναι, αρκετά παλιό.
Απλώς σήμερα ξύπνησα και το θυμήθηκα...
Σωπαίνει ο αγαπημένος σου στίχος. Ακούγεται μόνο ο ήχος της φυγής και το γέλιο απ'τον τοίχο. Της ευτυχίας...(;)
Μακάρι...
Eνδοσκόπηση σκέψεων και συναισθημάτων...
η κυριακή είναι σα τη δευτέρα!
άσε που περνάει τόσο γρήγορα αυτή η μέρα...φοβερό!
η πατρα στο είπα ότι είναι βαρετή;;; όταν έχει εξεταστική!
Εγώ, πλέον, μετά από λίγο καιρό την Πάτρα τη βαριέμαι one way or another, Κατερινάκι...
Πάντως σε προειδοποίησα ότι σε περίμενε με άγριες διαθέσεις!!!
Οι φθινοπωρινές είναι καταθλιπτικές...
Καλησπέρα jason!
Κάθε μέρα μπορεί να είναι καταθλιπτική, αν δεν έχεις ανθρώπους να την μοιραστείς, αν δεν έχεις ανησυχίες που θα σε βγάλουν από τη ρουτίνα και την μιζέρια...
Δεν την αντέχεις καθόλου την Κυριακή!! Μην της δίνεις λοιπόν σημασία,συμπεριφέρσου της σαν να μην υπάρχει.
Ούτε κι εγώ την έχω σε μεγάλη εκτίμηση. Τη βρίσκω απαιτητική και εγωίστρια!
Περιφρόνησέ την, απομακρύνσου απο κοντά της.
Η Ελένη,η Μαρία,η Κατερίνα είναι πολύ καλύτερες....
;)
καλημέρα!
Χαχα!
Πολλή πλάκα έχεις, maika...
Δεν της δίνω σημασία εγώ, αυτή μου δίνει.
Πού να έρθουν και οι χειμωνιάτικες Κυριακές δηλαδη ε?
Κι όμως,κρύο...φίλοι,ζεστός καφές κι ένα παραθυρο με θέα...
Εγώ πάντως ανυπομονώ...
Δε θα σου δίνει Jason.'Ολα αμοιβαία είναι! :)
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home