Ομάδες ψέματος

Η ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στις βουλευτικές εκλογές και τις δημοτικές εκλογές είναι ότι οι τελευταίες είναι σε ένα μεγάλο βαθμό απλώς ένα πανηγύρι της υστερίας του μέτριου και του "κάλλιο πρώτος στο χωριό".
Με το παραπάνω, βέβαια, δεν προσπαθώ να υποβαθμίσω την αξία των θεσμών της τοπικής αυτοδιοίκησης, θέλω μόνο να δηλώσω την προσωπική μου απέχθεια απέναντι στις καράφλες περιωπής και σε όλα εκείνα τα κουστούμια που φοράνε τους ανθρώπους, καθώς επίσης και στο τόσο χαρτομάνι που μουχλιάζει στους υαλοκαθαριστήρες μου, στα προεκλογικά περίπτερα που ξαφνικά θυμούνται την ανάγκη επικοινωνίας με το δημότη 15 μέρες πριν τις εκλογές και, πιο πολύ απ' όλα, στους υποψήφιους που χτυπάνε τα κουδούνια σαν κοινοί ζητιάνοι, με το ύφος όμως ότι τάχα μου θέλουν να τα πούμε σα φίλοι, λες και τα λέμε κάθε μέρα κατά τ' άλλα κι αγαπιόμαστε.
Δεν ξέρω σε ποια ομάδα ψέματος ανήκετε εσείς, αλλά μια καλή αρχή θα ήταν να ξεκινήσουμε να επιβραβεύουμε με την ψήφο μας, αν μη τι άλλο, την ευθύτητα και την ειλικρίνεια, στις σπάνιες περιπτώσεις που τη συναντάμε, και να σκουπιστούμε λίγο από τα σιχαμερά σάλια των απανταχού ανίκανων και κουτοπόνηρων επιτηδείων.

ΥΓ: Είναι "η ψήφος" και όχι "ο ψήφος". Έλεος πια.