Friday, November 24, 2006

Αφιερωμένο

Για δες...
Λαβράκι που έβγαλε το post για το ταμπλώ...
s0fiE said...
symfwnw.... dystyxws etsi einai ta pragmata...
ki ekei pou eisai me atoma ta opoia ta gnwrizeis apo tote pou paizate mazi kryfto kai moirazosastan oneira ksafnika ta synantas mono kai mono apo aggareia kai de mporeis na staurwseis leksh mazi tous kai to mono pou mporeis na peis einai... "e pes tipota, olo egw milaw!"
den kserw an hmoun pote sto tablo sou... ki an hmoun, elpizw na mhn exw thn tyxh twn ypoloipwn, kai na paramenw akoma...
egw sto neo mou spiti den exw tablo me fwtografies, alla tous filous mou (ksereis, apo tous pragmatikous, osoi -ligoi- ki an einai autoi) tous exw panta karfitswmenus sthn kardia kai to myalo mou... kai ayth h karfitsa ponaei otan syneidhtopoiw oti isws ta synais8hmata auta einai monopleura....
filakia polla apo th "monadikh sou filh pou th 8ymasai apo tote poy 8ymasai ton eauto sou"...
P.S: poly wraio to blog sou, alh8eia... ola ta post sou me sygkinhsan.
P.S2:NA PROSEXEIS kai na xeis sto tablo tou toixou kai ths kardias autous pou aksizun pragmatika
ciao!
Αν δεν κάνω λάθος, εσύ είχες κάνει παράπονα κάποτε σε μία κοινή μας φίλη... επειδή αντί να σου πει κάποια πράγματα απευθείας, τα έγραψε στο blog της και τα μοιράστηκε με πολύ κόσμο. Και να είχε γράψει και τίποτα άσχημο η καημένη...
Εσύ, πάλι, έρχεσαι και γράφεις πράγματα στο δικό μου blog, αντί να μου τα λες... απευθείας. Όταν σου λέω "πες τίποτα", ας πούμε! Δεν πειράζει, δεν έχω πρόβλημα εγώ, απλώς μερικές φορές δε σκέφτεσαι και πολύ...
Αφού, λοιπόν, θες δημοσιότητα, ορίστε ένα postάκι όλο δικό σου, έτσι για να γουστάρουμε.
Δεν καταλαβαίνω αυτήν την ξαφνική επίθεση σήμερα.
Για το αν βρίσκουμε κάτι να πούμε όταν συναντιόμαστε δε φταίω ούτε εγώ ούτε εσύ.
Αλλάζουν κάποια πράγματα όσο περνάει ο καιρός.
Συμβαίνει.
Γιατί φταίω εγώ γι' αυτό...;
Πότε ήταν η τελευταία φορά που μου έστειλες να βγούμε; Πότε ήταν η τελευταία φορά που μου έστειλες γενικώς; Πότε ήταν η τελευταία φορά που με έψαξες γενικώς; Πότε ήταν η τελευταία φορά που έξεφρασες αυτά τα "μόνοπλευρα αισθήματά" σου;
Όχι, ποτέ δεν ήσουν στο ταμπλώ. Και ξέρεις γιατί δεν ήσουν...; Έχω συνήθως μία φωτογραφία από τα πρόσφατα γενέθλιά μου, με όλη μας την παρέα μαζεμένη, εκεί στη βεράντα μου... Ναι, με όλους αυτούς τους διάφορους περίεργους... Αλλά, ξέρεις, πρέπει να φτάσει κανείς πολύ παλιά για να βρει τέτοια φωτογραφία με σένα μέσα. Και δε φταίω εγώ γι' αυτό.
Ο καθένας κάνει τις επιλογές του...
Αλλά όχι και να μας τη λες από πάνω.
ΥΓ: Αυτό το "μοναδική μου φίλη που τη θυμάμαι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου" εγώ για καλό το λέω. Είναι η πολλοστή φορά που το χρησιμοποιείς αντίστροφα. Αν ο σκοπός είναι να μου ανάβεις τα λαμπάκια, τα καταφέρνεις πολύ καλά και χωρίς αυτό. Περιττεύει.

18 Comments:

Blogger nassos said...

Είδες το Internet;;;

Friday, November 24, 2006 9:30:00 am  
Blogger Attalanti said...

Ίσως σε επηρέασα ρε γμτ... :(

Friday, November 24, 2006 11:18:00 am  
Anonymous Anonymous said...

Δεν είναι εύκολες σήμερα οι φιλίες... Ίσως γιατί έχουμε μάθει στα εύκολα, ίσως γιατί η ζήλεια μας ξεπερνά! Γι αυτό, νομίζω είναι καλύτερα όταν έχουμε τόσες ενδείξεις πως δεν είναι αληθινή η φιλία κάποιου απέναντί μας, καλύτερα είναι να την κόβουμε! Μπορεί να είμαι & λάθος, αλλά επειδή πολλές φορές μου έχουν κάνει κακό άτομα που θεωρούσα κολλητούς μου, εγώ πλέον δεν ανέχομαι πολλά-πολλά: είναι νομίζω σαν το απόστημα που αν δεν το σπάσεις θα μεγαλώσει πιό πολύ & θα σε βλάψει...
Πάντως αποφεύγω τους καυγάδες: δεν κερδίζεις τίποτα έτσι, παρά μόνο σύγχυση!
Την καλημέρα μου!

Friday, November 24, 2006 11:21:00 am  
Blogger Jason said...

Έρωτα μου αγιάτρευτε και καημέ μου μεγάλε... δεν κατάλαβα... δηλαδή πώς;;;
Μου έλειψες ρεεε!!!

Ηλιαχτίδα, έχεις δίκιο αλλά μάλλον είμαι αρκετά αναίσθητος ώστε να βλάπτομαι σπάνια...
Καυγάδες δεν ξεκινάω ποτέ, αλλά αν ο άλλος έχει όρεξη, τότε είμαι οπωσδήποτε μέσα!!!

Friday, November 24, 2006 11:39:00 am  
Anonymous Anonymous said...

Jason, θα συμφωνήσω απόλυτα με την ηλιαχτίδα...
Την έχω πατήσει πάρα πολλές φορές...από ατομα που θεωρούσα δικά μου, άτομα που λέγαμε τα πάντα....οπότε έμαθα και πλέον για μένα ο μόνος δικός μου άνθρωπος που μπορώ να εμπιστευτώ ειναι η Καιτούλα μου.
Αλλά θα συμφωνήσω και με εσένα καλέ μου Jason, ότι όταν ο αλλος ξύνεται για καυγά...λαϊκά τον τρώει ο κώλος του....τότε...χμμμμ το συνεχίζω...

Friday, November 24, 2006 1:03:00 pm  
Blogger Debby said...

Εμένα πάλι δεν μου φάνηκε ότι ήθελε καβγά.
Μάλλον να γίνεις η κούκλα της να παίζει ήθελε αλλά δεν της έκατσε.
Δεν είναι κακό... Απλά η κοπέλα δεν ξέρει ότι όταν κάτι που λες είναι ειλικρινές ή όχι φαίνεται καταρχήν και δεύτερο πρέπει να μπορείς να το υποστηρίξεις κιόλας.
Δεν αρκεί να κάνεις εφέ.

Και βγάλε επιτέλους αυτό το word verification!!! Αλήθεια γιατί το έχεις?

Friday, November 24, 2006 4:36:00 pm  
Blogger Jason said...

Φαγωθήκατε ρε...
Ορίστε, το έβγαλα.

Friday, November 24, 2006 4:49:00 pm  
Blogger Alexandra said...

είμαστε οι επιλογές και οι κινήσεις μας. και μερικές φορές πονάει, αλλά αυτή είναι η αλήθεια.

καλησπέρα!

Friday, November 24, 2006 5:59:00 pm  
Blogger maika said...

γειά σου ρε jason λιοντάρι!!!
Όρμα!!
κι εγώ μαζί σου!!!

Friday, November 24, 2006 8:29:00 pm  
Blogger Lost said...

κανείς δεν είναι κανενός και τίποτα δεν είναι για πάντα. απίστευτα κοινότοπο, κυνικό και αληθινό (και όχι απαραίτητα κακό). Σου εύχομαι any given time το ταμπλό σου να είναι γεμάτο με ωραίους ανθρώπους.

Saturday, November 25, 2006 1:01:00 am  
Blogger tzo said...

Απαιτήσεις! Παράπονα! Όλοι μας έχουμε, αλλά όταν συμβαίνει συχνά κάτι δεν πάει καλά! Τις λύσεις μόνο μόνοι μας μπορούμε να τις βρούμε τελικά!

Saturday, November 25, 2006 3:50:00 pm  
Blogger candy's τετραδιάκι said...

Τα πες και ξαλαφρωσες:)

Μακια!

Saturday, November 25, 2006 6:32:00 pm  
Blogger cindaki said...

Ευτυχώς, δεν έχουν περάσει πολλά άτομα από τη ζωή μου, για τα οποία να έχω μετανιώσει. Όχι ότι δεν υπήρξαν όμως...
Το θέμα είναι να καταφέρνεις κάποια στιγμή να τα αφήνεις πίσω σου, από την στιγμή που δεν μπορούν ή δεν θέλουν, δεν μπορείς ή δεν θέλεις να είναι δίπλα σου...

Saturday, November 25, 2006 8:34:00 pm  
Blogger srm1033 said...

Don't believe your friends when they ask you to be honest with them. All they really want is to be maintained in the good opinion they have of themselves.
* Albert Camus

Sunday, November 26, 2006 1:20:00 pm  
Blogger SALOME said...

Καλέ τι ασχολείσαι εσυ με τέτοια!!! Δεν νομίζω ότι είναι το ποιού σου τέλος πάντως και των ενδιαφερόντων σου. Βέβαια νέο παιδί είσαι και βράζει το αίμα σοθ και καταλαβαίνω...αλλά βρέ παιδάκι μου μην δίνεις σημασία στις σινιέ κουκλίτσες(έτσι δεν είναι;;)

Sunday, November 26, 2006 2:07:00 pm  
Blogger Jason said...

Όχι δεν είναι σινιέ κουκλίτσα - ποτέ δεν έδινα σημασία στις σινιέ κουκλίτσες.

Τέλος πάντων.
Και πολύ ασχολήθηκα, όντως.

Sunday, November 26, 2006 2:12:00 pm  
Blogger silly redhead* said...

Όσο σκας με το τί σου λένε κάποιοι παλιοί φίλοι το μόν που κάνεις είναι να τους δίνεις την ικανοποίηση οτι σου σπανε ακόμα τα νεύρα.
Κι όλο αυτό για το ταμπλό!
Για αυτό δεν έχω!Τις κολλάω στον τοίχο! :ppp
:)
Καλό βράδυ!

Monday, November 27, 2006 12:19:00 am  
Blogger Jason said...

Να μη στείλεις τίποτα, θα έρθε να την πάρω μόνος μου λέμεεε...

Monday, November 27, 2006 11:48:00 am  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home