Ονειροπίστωση
Τα Κύθηρα ποτέ δε θα τα βρούμε,
το χάσαμε το πλοίο της γραμμής…
Κάποτε, θα τα σκέφτεσαι και θα γελάς.
Έτσι δε λένε;
Δεν είναι αστείο, να λες.
Μακάρι κάποτε, να τα σκέφτεσαι και να χαμογελάς.
Έχει διαφορά.
Και το πλοίο της γραμμής... δεν υπάρχει. Το πλοίο είναι δικό σου. Μην ακολουθείς κανενός τη γραμμή. Φτιάξε μια δική σου.
Και τα Κύθηρα... δεν είναι όνειρο. Το όνειρο είναι το πλοίο.
Τα Κύθηρα, η Ιθάκη και τ’ άλλα τα νησιά, είναι απλώς αρκετά μακριά για να έχεις ανάγκη τα όνειρα.
Υπάρχουν δρόμοι ασφαλείς, από στεριά. Μα δεν υπάρχουν πιο σύντομοι δρόμοι για τα μέρη που αξίζει να πας. Γιατί τα όνειρα δεν είναι για τους ανασφαλείς.
Δε χάθηκε ποτέ ο Οδυσσέας, δεν ήταν χαζός.
- Τι ήταν, παιδιά, ο Οδυσσέας; ρώταγε και τα μάτια της γυαλίζανε, όπως δεν είχα ξαναδεί ποτέ ως τότε μάτια να γυαλίζουν. Στέλλα την έλεγαν. Πάνε χρόνια που πέθανε.
Όλη η τάξη φώναζε.
- Περίεργος!
- Τολμηρός!
- Ελεύθερος!
- Ελεύθερος, παιδιά… Ο Οδυσσέας ήταν άνθρωπος ελεύθερος…
Μα ναι, τα όνειρα είναι για τους ελεύθερους.
‘Stella’ σημαίνει ‘αστέρι’. Γιατί τα μάτια της λαμπύριζαν.
Έχεις τα ίδια μάτια, ξέρεις. Κι αν δεν ξέρεις, ξέρω εγώ. Και το όνομά σου έχει φως.
Όταν σε γνώρισα, μου θύμισες τι είχα ξεχάσει από καιρό. Να ονειρεύομαι.
Δεν προσπαθώ να σου εξηγήσω πόσο σημαντικό είναι για μένα.
Τρόμαξα μόνο σήμερα σαν σκέφτηκα τι κάνει η ζωή, που ήρθε η στιγμή να σου θυμίσω πόσο σημαντικό είναι για σένα.
Θέλεις ονειροπίστωση, μου είπες.
Πίστωση… Κάποιος σε μπέρδεψε, μικρή μου…
Όποιος σου τα πιστώνει, μια μέρα θα στα ζητήσει πίσω.
Και μερικά πράγματα είναι ανεκτίμητα, λένε.
Μερικά πράγματα που δεν αγοράζονται με πιστωτική...
Τα δωρεάν.
Και τα όνειρα είναι δωρεάν.
Για να τα κάνεις μόνη σου.
Να 'χεις στο νου σου την Ιθάκη και να φυλάγεις Θερμοπύλες είναι δύσκολο, το ξέρω.
Αλλά είναι δρόμος φωτεινός, καλά τον είχες πάρει.
Αλλάζει ο άνθρωπος, μα μην μπερδεύεσαι και μη φοβάσαι.
Στο είπα…
Let change transfuse all other traits,
enact all other blame,
but deign this least certificate,
that thou salt be the same.
( Emily Dickinson, 1689 )
posted by Jason at
00:25
12 Comments:
πόσο όμορφο είναι..
upeeeroxo :))
..καποτε φτανεις σε ενα τελμα και δεν μπορεις να φυγεις απο κει, να ξεκινησεις νεο δρομο, απο την αρχη, με καινουρια ονειρα, στοχους, προσδοκιες. ισως δεν θες να φυγεις κιολας.. ο δρομος που σε οδηγησε σε αυτο το τελμα ηταν γεματος ονειρα αλλα και δυναμη για να τα κανεις, οσο περπατουσες πανω του, τοσο περισσοτερα ονειρα εκανες, γι αυτο, για εκεινο, για το αλλο..για ολα. ονειρα που δεν μπορουσες να κανεις πριν, ελειπε η θεληση. εκανες συμφωνια με τον δρομο οτι αν σε βοηθησει να ξανακανεις ονειρα, να πιστεψεις σε ολα αυτα που σε παρακινουν να τα κανεις, θα του εδινες τα παντα.. τα εδωσες, η ονειροπιστωση τελειωσε και δεν εχεις τι να δωσεις για να παρεις αλλη. σε λιγο δεν θα σκεφτεσαι ετσι, θα εχεις τα free ονειρα, οπως το free internet, απλα τωρα δεν μπορεις-δεν θελεις- δεν εχεις κουραγιο ουτε γι αυτο. θελεις μονο να ξανακανεις τον ιδιο δρομο κ ας ξερεις που θα σε ξαναοδηγησει, στο τελμα.
οπως και να χει ομως, το ποστ εφερε και το πρωτο χαμογελο της σημερινης μερας.. :)
Τα ξέρω, μικρή μου.
Μόνο αυτή η πίστωση για τα όνειρα με τρόμαξε. Αλλιώς, δε θα είχα γράψει τίποτα από αυτά, θα είχα γράψει κάτι άλλο.
Κρατάω το χαμόγελο τουλάχιστον, έχω ήδη 2 στα 2.
Και θα διεκδικήσω και το 3ο, πάλι από εδώ.
Το επόμενο post, θα είναι πάλι για σένα. Αυτό το κάτι άλλο που θα είχα γράψει αν δεν είχα γράψει όλα αυτά. :)
Παραμυθάκι...
Και το πλοίο της γραμμής... δεν υπάρχει. Το πλοίο είναι δικό σου. Μην ακολουθείς κανενός τη γραμμή. Φτιάξε μια δική σου.
Και τα Κύθηρα... δεν είναι όνειρο. Το όνειρο είναι το πλοίο.
Τα Κύθηρα, η Ιθάκη και τ’ άλλα τα νησιά, είναι απλώς αρκετά μακριά για να έχεις ανάγκη τα όνειρα.
πολύ όμορφο! μ'αρεσε :)
ίσως ο Οδυσσέας να ήταν "αχόρταγος". Να μην μπορούσε να χορτάσει τις εμπειρίες που του έδιναν τα όνειρα και η ελευθερία του. Κι ίσως πάλι να είναι ο ίδιος για άλλους ένα όνειρο και για άλλους ο πιο πιστός τους σύντροφος
πάλι έμπνευση είχες!
Στοίχημα ότι η ιδέα για αυτό το κείμενο σου ήρθε το πριν 2 βδομάδες, όταν γυρνούσαμε από κάπου κ έκανες κάτι κύκλους με το αυτοκίνητο γιατί είχες μπερδευτεί αλλά επέμενες ότι "δε χαθήκαμε, απλά κάνουμε τη βόλτα μας, όπως κι ο Οδυσσέας δεν ήταν χαζός, φυσικά κ ήξερε το δρόμο για το σπίτι του, αλλά ήθελε να ζήσει το όνειρο, γιατί η διαδρομή μετράει, όχι ο προορισμός"... κι ύστερα άρχισες να λες απ' έξω ΟΛΗ την Ιθάκη του Καβάφη (που ακόμα δεν ξέρω πώς τη θυμάσαι απ' έξω γιατί εγώ πέρυσι στο σχολείο την τρέλανα στην ανάλυση κ πάλι δεν τη θυμάμαι) κ τέλος πάντων μετά μπαίνω στο blog σου κ να όλα όσα είπες, γραμμένα!
Είδες που σου φέρνω έμπνευση?
(Εκτός αν το είχες ήδη γράψει κ μου τα έλεγες όλα απ' έξω οπότε τζάμπα όλο αυτό το 10 μέτρα σχόλιο κ να το σβήσεις.)
Πάντως μ' έρεσε πάρα πάρα πάρα πολύ!!! από τα πιο ωραία που έχεις γράψει! :)
Υ.Γ. Δε θυμάμαι αν στο είπα, αλλά θα κάνω κι εγώ blog. Όχι τώρα, κάποια στιγμή (σε 1 χρόνο κ 8 μήνες ακριβώς) γιατί τώρα έχω να διαβάσω Χημεία κατεύθυνσης. Αλλά στο λέω από τώρα για να προετοιμαστείς ψυχολογικά. :)
Σόρι για τον πολύ χώρο αλλά επειδή είπες προηγουμένως ότι είναι ευπρόσδεκτα τα μεγάλα σχόλια, επωφελήθηκα.
Κ πάλι, ήταν πάρα πάρα πάρα πολύ ωραίο! ;)
Bye bye
Η αδερφή σου
:)
Κάποια πράγματα είναι χαραγμένα στη μνήμη σου επειδή τα είχες σκεφτεί ή σου είχαν κάνει εντύπωση σε μία ηλικία που ό,τι σου έκανε μεγάλη εντύπωση χαρασσόταν στη μνήμη σου εύκολα.
Όπως έτυχε να σου πω κάποια απ' αυτά πριν από 2 βδομάδες, έτσι έτυχε τώρα να χρειαστεί να τα πω κάπου αλλού... Και να το κείμενο, το οποίο, όπως βλέπεις, είναι πολύ πιο εμπλουτισμένο σε σχέση με έναν Οδυσσέα απλώς και την Ιθάκη του, ακριβώς γιατί απευθύνεται κάπου και για κάποιους λόγους, και όχι σε κάποια που μου έλεγε ότι ο Οδυσσέας ήταν χαζός. :)
Αλλά τέλος πάντων ναι, οι σκέψεις εκείνες είναι και εδώ.
Όσο για το μπλογκ, πολύ χαίρομαι και θα το περιμένω λοιπόν...
μάλλον δεν έχεις ακούσει για το ονειροδάνειο που έβγαλαν οι τράπεζες με χαμηλό επιτόκιο σε μερικά μόνο λεπτά. Ο άνθρωπος δεν αλλάζει όσο και αν νομίζει ότι αλλάζει, αυτό τουλάχιστον μου έχει διδάξει η εμπειρία μου ;)
Καλά το πρόσεξα ότι ήταν πιο εμπλουτισμένο αλλά ένα μέρος του είχε σχέση με εκείνη τη συζήτηση.
Ε δεν είπα ότι ήταν χαζός ο άνθρωπος το παρεξήγησες.. :Ρ απλά ότι αν ήξερε πώς να γυρίσει πιο γρήγορα σπίτι του, μπορεί να γυρνούσε κ να γλίτωνε όλη την ταλαιπωρία, αλλά δεν ήξερε, κ έτσι έζησε την περιπέτεια.
Όοοοοταν κάνω μπλογκ κι εγώ μπορούμε να το αναλύσουμε κι άλλο αν το θυμάμαι ως τότε
;) φιλιά
den exw xrono na diavasw ta post sou...eimai perastikh ki afhnw mia kalhspera pou tha prepe na exei erthei edw kai kairo...to mia xronia ki enan kairo omws...mou thymise ti htan auto pou me ekane na se episkeptomai toso syxna....isws giati prospathw na afhsw pisw to kommati mou ekeino pou sou moiazei....
filakia polla polla
Pwlina
Δε θα το πιστέψεις, αλλά σε σκεφτόμουν πριν από λίγο.
Πολύ χαίρομαι να ξέρω ότι περνάς, Πωλινάκι.
Και πολύ μας λείπεις εδώ.
Ελπίζω να είσαι και να περνάς καλά. :)
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home