10 - Γιατί όχι; 20 - Γιατί δεν υπήρχαν οι κατάλληλες προϋποθέσεις. 30 - Όποιος δεν έχει τις κατάλληλες προϋποθέσεις, φίλε μου, ΤΙΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ. 40 - Ναι, αλλά δεν υπήρχαν οι κατάλληλες προϋποθέσεις. 50 -GOTO 30
Όχι τόσο σχετικό, αλλά όχι και εντελώς άσχετο: όταν ήμουν στην ηλικία σου, "φοριόταν" το σύνθημα:
όταν οι ιδέες δεν συμφωνούν με την πραγματικότητα, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα
Στην... πραγματικότητα, τις περισσότερες φορές το σκορ ιδεών-πραγματικότητας ήταν 0-1, αλλά θα είχε ενδιαφέρον να βλέπαμε τι θα γινόταν αν όλοι όσοι έστω και για λίγο συντάχθηκαν με αυτό το σύνθημα έμεναν, στην πορεία, σταθεροί στις ιδέες τους. Σε χαιρετώ
Το να θεωρούμε ότι δεν υπάρχει, δεν υπήρξε ποτέ, «αρχή» δεν σημαίνει ότι πρέπει να κάνουμε κύκλους, ούτε λωρίδες Moebius...
@ Jason
Tις προ-ϋποθέσεις τις έχουμε (ή όχι) από κάποιους ΑΛΛΟΥΣ, δεν γίνεται εμείς να δημιουργήσουμε ΠΡΟϋποθέσεις. Εμείς μόνο το μέλλον μπορούμε να δημιουργήσουμε. Ή τις προϋποθέσεις για να το δημιουργήσουν κάποιοι άλλοι. Κι όλο το "κόλπο" είναι να εκτιμήσουμε σωστά ποιές είναι οι ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ προϋποθέσεις, που, κατ' εμέ, με την «εις άτοπον απαγωγήν» και λίγη υπομονή μπορούμε (και πρέπει...) να τις φτάνουμε στο μηδέν, ώστε να μην "κωλώσουμε" ποτέ. Ή σχεδόν ποτέ, καλλίτερα...
Μεγάλε anarchist, τα σχόλιά σου συνηθίζουν να έχουν δομή αλγορίθμου. Έχω την αίσθηση ότι μπήκες σε λάθος σχολή. :)
Just you, ωραίες ήταν οι εποχές που τα συνθήματα τις αριστεράς είχαν κάτι από όνειρο... Σήμερα το πιο κόσμιο σύνθημα που κυκλοφορεί είναι "Μέλλον δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι της ΔΑΠίτισσας ο κώλος ο σφιχτός".
Ναπολέοντα, ο στεγνός ορθολογισμός σου μου απομυθοποίησε την ατάκα. :) Έχεις δίκιο στα περί εκτίμησης της κατάστασης, αυτή είναι η πραγματικότητα, αλλά όπως λέει και η φίλη μας παραπάνω, άλλο τι γίνεται στον κόσμο των ιδεών και άλλο στον κόσμο της πραγματικότητας. Όσο για τη λέξη 'προϋποθέσεις', ίσως πιο σωστό θα ήταν να χρησιμοποιήσω τη λέξη 'συνθήκες', απλώς μετέφερα την ατάκα ακριβώς έτσι όπως την πέταξε ο φίλος μου. :) Πάντως, ο όρος 'προϋπόθεση' δε νομίζω ότι εκφράζει αναγκαστικά συνήθκες που έχουν ήδη δημιουργηθεί από άλλους. Απλώς αναφέρεται σε συνθήκες που πρέπει αναγκαστικά να υπάρχουν για να μπορεί κάτι να συμβεί, και συγκεκριμένα πρέπει να είναι ανεξάρτητες σε σχέση με αυτό (όχι σε σχέση με εμάς) και να ΠΡΟϋπάρχουν σε σχέση με αυτό (όχι σε σχέση με το εκάστοτε παρόν). Επομένως νομίζω πως μπορεί κάποιος μόνος του να φροντίσει για κάποιες ΠΡΟϋποθέσεις που απαιτούνται για να μπορέσει να επιτύχει κάτι. Ίσως όχι για όλες, βέβαια, γι' αυτό άλλωστε και μου άρεσε τόσο πολύ η ατάκα, είχε μια δόση αισιοδοξίας και ένα δυναμισμό που με ενθουσίασε. It's your life, πάρ' την στα χέρια σου, κάπως έτσι. Αλλά όσο πιο πολύ τη συζητάμε, τόσο πιο πολύ θα χάσει τη γοητεία της...
Κρατάω την σύμπτωση: Την ώρα που έκανα "κλικ" στη ρουμπρίκα «δημοσιεύστε το σχόλιό σας», τσούπ ...εισέβαλε το δικό σου σχόλιο.
Να σχολιάσω λοιπόν τώρα και πάνω σ' αυτό:
Το μόνο πρόβλημα με την (μία και μοναδική, όπως γενικά νομίζεται) ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ είναι ότι ΔΕΝ υπάρχει... Ή, πράγμα που για μένα είναι τό ίδιο, υπάρχουν τόσες πραγματικότητες (κι αλήθειες) όσες και οι παρατηρητές τους.(*)
Έχω κέφια σήμερα, θα συνεχίσω, και συγχώρα με, Jason, για την κατάχρηση του χώρου σου.
Στον αγώνα λοιπόν, φίλτατη Just you, ιδεών-πραγματικότητας, που το πιό σωστό για μένα είναι φαντασίας-πραγματικότητας, το σκόρ είναι 1-0 από χέρι.(**)
Πάω στην προ-προ-ϊστορία μας. Με τους αναγκαίους κώδικες και σχηματοποιήσεις φυσικά, συγχωρέστε με.
Το πρώτο ψάρι που πήδηξε έξω από το νερό, καμμιά "πραγματικότητα" δεν λογάριασε, καμμιά "προϋπόθεση" δεν εκτίμησε, μόνο την φαντασία του, την περιέργειά του υπηρέτησε. Και ψόφησε, φυσικά, γιατί τα βράγχια του δεν μπόρεσαν ν' αντλήσουν οξυγόνο από την ατμόσφαιρα. Και μετά απ' αυτό πήδηξαν εκατομμύρια άλλα, υπηρετώντας τη φαντασία τους, την φιλομάθειά τους, την ΙΔΕΑ να ξεφύγουν απ' την αγκαλιά της θάλασσας. Και ψόφησαν όλα, εκτός από ένα, τον πρόγονό μας! Που είχε αρκετή θέληση κι υπομονή να υποχρεώσει, να εκπαιδεύσει τα βράγχια του να τού παράσχουν το απαιτούμενο οξυγόνο. Ίσως νά 'χε και καμμιά ψιλομετάλλαξη... Ποιός ξέρει;(***) Μέσα στο "κόλπο" είναι κι αυτές, κατά Λαμάρκ και νεώτερους.
Ας προχωράμε λοιπόν με τις ιδέες μας και ΜΟΝΟΝ... Για τον απλό λόγο ότι ΜΟΝΟΝ αυτές έχουμε. Νομίζουμε βέβαια πως έχουμε και την, αποκλειστικά δικιά μας, πραγματικότητα αλλά ακριβώς γιαυτό, επειδή ΜΟΝΟΝ δικιά μας είναι, δεν αξίζει και πολλά...
Τα περί ανυπαρξίας προϋποθέσεων, αντίξοων συνθηκών και ΚΥΡΙΩΣ τα περί, αντίθετης δήθεν, ΜΙΑΣ και ΜΟΝΗΣ πραγματικότητας, ΜΙΑΣ και ΜΟΝΗΣ αλήθειας, της οποίας, "φυσικόν" και επόμενον, μόνος γνώστης και κάτοχος μπορεί να είναι ο "θεός", τά διαδίδουν (και δυστυχώς έχουν πείσει πολλά, πάραπολλά, άτομα) όσοι είναι όργανα (μίσθαρνα ή άμισθα, συνειδητά ή παραπλανημένα) της Α.Λ.Ο.Γ.Α.Θ.(****) Κάτι σαν την φωτογραφία δίπλα στον anarchist, καθόλου μοναδικό είδος όμως... Από τους "κραγμένους" είναι πολύ περισσότεροι δυστυχώς οι μεταμφιεσμένοι σε ...απλούς πολίτες.
Και μια ακόμα απορία/παρατήρηση, φίλτατη(5*) Just you: Με το «σταθεροί στις ιδέες τους» υπονοείς ότι και οι ΙΔΕΕΣ πρέπει να είναι σταθερό πράγμα;;; Αν ναι, μια καλή δόση από τη θεωρία του Χάους θα σε μεταπείσει, είμαι βέβαιος. Τότε θα αναφωνήσεις μαζί μου: Οι ιδέες πεθαίνουν, αν σταθεροποιηθούν. Η ζωή τους είναι η συνεχής ανέλιξη. Και μιά και δεν υπάρχει άλλου είδους "τροφή" στη σφαίρα των ιδεών, ζούνε μόνον ΤΡΩΓΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΣΑΡΚΕΣ ΤΟΥΣ. Είναι ιστορικά επιβεβαιωμένο αυτό. Θα τελειώσω με το δικό μου "μότο", ρήση ελληνικότερα..., για τη σταθερότητα: Η μόνη σταθερή ύπαρξη στο Σύμπαν είναι το Χάος.(6*)
Ευχαριστώ από καρδιάς, αν ανεχθήκατε τη φλυαρία μου και φτάσατε διαβάζοντας ως εδώ.
αγάπη - αφοπλισμός - ειρήνη Ναπολέων
(*)'Εχω «στο πλευρό μου» και τον Άϊνστάϊν... (**) Χωρίς καν Καρατζαφέρη... (***)Κάτι ξέρουν πάντως οι ...Αφοι Κατσιμίχα για τις ψιλομεταλλάξεις. (****) Αιματοβαμμένη Ληστρική Οργάνωσις των επί Γης Αντιπροσώπων του Θεού. (5*) Δεν είναι φιλοφρόνηση. Είμαι απολύτως ειλικρινής και ακριβολόγος. (6*) Κατ' εμέ άλλωστε Χάος και Σύμπαν είναι ακριβώς η ίδια οντότητα.
ευχαριστώ πού πήρες στα σοβαρά το "1ο" σχόλιό μου. Ελπίζω εξίσου σοβαρά να πάρεις και το "2ο", το οποίο έγραφα την ίδια ώρα που έγραφες την απάντησή σου, γιαυτό δεν την είχα δεί πρίν «δημοσιεύσω» αυτό το "2ο". Παίζει παιχνίδια τον συν-blogging... «Επισκέφτηκα» και τον "αναρχικό" εντωμεταξύ. Χαίρομαι που σας βρήκα, έστω τώρα. ...Φρέσκο αίμα. Πηγή ζωής. Σαν ...βαμπίρ νοιώθω, συγχωρέστε με.
Ο χώρος, πίστεψέ με, είναι δωρεάν! Όσο πιο πολλά γράφεις, τόσο περισσότερο χαίρομαι που κάποιος ασχολήθηκε με αυτά που γράφω και, όπως λες, τα... πήρε στα σοβαρά. Το blog μου δεν το πετυχαίνεις και στις πιο ένδοξες μέρες του - για την ακρίβεια, φυτοζωεί σε σχέση με την προηγούμενη σαιζόν, λόγω έλλειψης χρόνου για να... σκέφτομαι. Διαβάζοντας και τον anarchist από καιρό, μπορώ να σε διαβεβαιώσω το ίδιο και γι' αυτόν. Δε βαριέσαι, θα 'ρθουν άσπρες μέρες και για μας.
Το δεύτερο σχόλιό σου, τώρα... Φυσικά και το παίρνω στα σοβαρά, το διάβασα δύο φορές με μεγάλο ενδιαφέρον. Είναι αρκετά θεωρητικό, οπότε αν, όπως λες κι εσύ, δεν υπάρχει αντικειμενική αλήθεια (πόσο μάλλον σε τόσο θεωρητική συζήτηση), θα μπορούσα εξίσου εύκολα να συμφωνήσω ή να διαφωνήσω, προσεγγίζοντάς το με εντελώς διαφορετικό τρόπο. :) Λοιπόν. Αυτή τη στιγμή πληκτρολογώ. Εσύ, ως παρατηρητής, μπορεί να νομίσεις ότι δεν πληκτρολογώ. Σύμφωνα με τον παρατηρητή Ναπολέοντα, λοιπόν, δεν πληκτρολογώ. Εάν, δε, είσαι ο μοναδικός παρατηρητής, τότε 100% δεν πληκτρολογώ. Εντάξει, θεωρητικά αυτό είναι σωστό. Και όμως, φίλε μου. Στην πράξη, ό,τι και να λες, δεν πα' να είστε και δέκα τύποι που το λέτε, ε εγώ σε πληροφορώ ότι πληκτρολογώ! Να στο πω λίγο... ξενέρωτα. Ο χώρος σε αυτήν την περιοχή του σύμπαντος έχει τρεις διαστάσεις και ο χρόνος μία, οπότε η κάθε κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ως τώρα κάθε μόριο της ύλης του κόσμου μας μπορεί να οριστεί απόλυτα με έναν πίνακα-διάνυσμα τεσσάρων στοιχείων. Αν τα συγκέντρωνες όλα αυτά τα άπειρα διανύσματα, θα είχες όλη την αλήθεια του κόσμου μαζεμένη. Αυτά περί ύπαρξης απόλυτης πραγματικότητας... Τώρα... περί μη ύπαρξης απόλυτης πραγματικότητας... δε θα μπορούσα να το δώσω καλύτερα από εσένα - το παράδειγμα με τα ψάρια και τη φαντασία που γίνεται πραγματικότητα είναι καταπληκτικό, όπως, άλλωστε, και η σχετική βραβευμένη διαφήμηση ουίσκυ. Θα συμπληρώσω μόνο τα εξής. Αξίζει να διαβαστούν από το blog του Παπαδόπουλου-Τετράδη, του γνωστού μας "Καιρού" της Ελευθεροτυπίας, τρία καταπληκτικά posts που είχε γράψει το Φλεβάρη περί Ουτοπίας: Ουτοπία 1 Ουτοπία 2 Ουτοπία 3 Αυτά για την πραγματικότητα και τη φαντασία. Ύστερα, για την... Α.Λ.Ο.Γ.Α.Θ. θα συμφωνήσω, αλλά ο σκοταδισμός του "πίστευε και μη ερεύνα" δεν είναι ικανή συνθήκη για να μας οδηγήσει στην αμφισβήτηση των πάντων. Ο ενδιάμεσος και σωστότερος, για μένα, δρόμος είναι "πίστευε και μη, ερεύνα". Ε και για τη σταθερότητα των ιδεών, ασφαλώς και θα συμφωνήσω μαζί σου ότι το υγιές είναι να αλλάζει ο τρόπος σκέψης κάποιου με τον καιρό, αλλά ασφαλώς καταλαβαίνεις κι εσύ ότι αυτό που είπε η just me αναφερόταν σε όλους αυτούς που όταν ήρθε η ώρα να αλλάξουν τον κόσμο τους φάνηκε λίγο πιο δύσκολο απ' ό,τι στα λόγια, άφησαν τους άλλους να αρχίσουν την επανάσταση μόνοι τους και συντάχθηκαν με τον κόσμο που φώναζαν ότι πολεμούσαν... Απ' την άλλη, όλοι ξέρουμε τη φράση που αποδίδεται στον Τσώρτσιλ, ότι "αλλοίμονο σε όποιον δεν είναι αριστερός στα 20, αλλοίμονο και σε όποιον εξακολουθεί να είναι αριστερός στα 60"... Εντάξει, απόψεις...
Πλάκα είχε πάντως που η ατάκα του φίλου μου για εκείνη την αποτυχημένη μου έξοδο με μια κοπέλα μας οδήγησε σε Πλάτωνα, Αϊνστάιν, Λαμάρκ και Τσώρτσιλ... :)
μεγαλη φαν του αξιωματος τουτου.κι επειδη προϋποθετω οτι μιλας για τα ερωτικα(διοτι εμενα στις φιλοσοφιες το μυαλο ως εκει φτανει:Ρ) εννοειται πως οταν βρισκουμε τοιχο,παιρνουμε βαριοπουλα..αλλιως χεστα...
@Jason (για το σχόλιο του Ναπολέοντα), ...κι εγώ που έχω τόσες ενοχές όταν αφήνω μήνυμα μεγαλύτερο από μια "οθονιά" (μη σου πω και για τα λίγο μικρότερα)! :))
@Φίλτατε (*) Ναπολέοντα, Δεν είσαι εντάξει!!! Κέφια έχω κι εγώ, αλλά ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΡΟΝΟ ΤΩΡΑ για τέτοια ζήτηση, με όλα τα θέματα στο τραπέζι!!! (Και γουστάρω τρελά, αλλά θα πρέπει να το μεθοδεύσουμε αλλιώς, και να έχει τελειώσει και η εξεταστική του Ιάσονα). :)) (*)δεν είναι ανταπόδοση φιλοφρόνησης, είναι επαξίως κερδισμένη προσφώνηση
14 Comments:
10 - Γιατί όχι;
20 - Γιατί δεν υπήρχαν οι κατάλληλες
προϋποθέσεις.
30 - Όποιος δεν έχει τις κατάλληλες προϋποθέσεις, φίλε μου, ΤΙΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ.
40 - Ναι, αλλά δεν υπήρχαν οι κατάλληλες προϋποθέσεις.
50 -GOTO 30
Όχι τόσο σχετικό, αλλά όχι και εντελώς άσχετο: όταν ήμουν στην ηλικία σου, "φοριόταν" το σύνθημα:
όταν οι ιδέες δεν συμφωνούν με την πραγματικότητα, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα
Στην... πραγματικότητα, τις περισσότερες φορές το σκορ ιδεών-πραγματικότητας ήταν 0-1, αλλά θα είχε ενδιαφέρον να βλέπαμε τι θα γινόταν αν όλοι όσοι έστω και για λίγο συντάχθηκαν με αυτό το σύνθημα έμεναν, στην πορεία, σταθεροί στις ιδέες τους.
Σε χαιρετώ
22.9.07
@ anarchist
Το να θεωρούμε ότι δεν υπάρχει, δεν υπήρξε ποτέ, «αρχή» δεν σημαίνει ότι πρέπει να κάνουμε κύκλους, ούτε λωρίδες Moebius...
@ Jason
Tις προ-ϋποθέσεις τις έχουμε (ή όχι) από κάποιους ΑΛΛΟΥΣ, δεν γίνεται εμείς να δημιουργήσουμε ΠΡΟϋποθέσεις. Εμείς μόνο το μέλλον μπορούμε να δημιουργήσουμε. Ή τις προϋποθέσεις για να το δημιουργήσουν κάποιοι άλλοι.
Κι όλο το "κόλπο" είναι να εκτιμήσουμε σωστά ποιές είναι οι ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ προϋποθέσεις, που, κατ' εμέ, με την «εις άτοπον απαγωγήν» και λίγη υπομονή μπορούμε (και πρέπει...) να τις φτάνουμε στο μηδέν, ώστε να μην "κωλώσουμε" ποτέ. Ή σχεδόν ποτέ, καλλίτερα...
αγάπη - αφοπλισμός - ειρήνη
Ναπολέων
Μεγάλε anarchist, τα σχόλιά σου συνηθίζουν να έχουν δομή αλγορίθμου.
Έχω την αίσθηση ότι μπήκες σε λάθος σχολή. :)
Just you, ωραίες ήταν οι εποχές που τα συνθήματα τις αριστεράς είχαν κάτι από όνειρο...
Σήμερα το πιο κόσμιο σύνθημα που κυκλοφορεί είναι "Μέλλον δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι της ΔΑΠίτισσας ο κώλος ο σφιχτός".
Ναπολέοντα, ο στεγνός ορθολογισμός σου μου απομυθοποίησε την ατάκα. :)
Έχεις δίκιο στα περί εκτίμησης της κατάστασης, αυτή είναι η πραγματικότητα, αλλά όπως λέει και η φίλη μας παραπάνω, άλλο τι γίνεται στον κόσμο των ιδεών και άλλο στον κόσμο της πραγματικότητας.
Όσο για τη λέξη 'προϋποθέσεις', ίσως πιο σωστό θα ήταν να χρησιμοποιήσω τη λέξη 'συνθήκες', απλώς μετέφερα την ατάκα ακριβώς έτσι όπως την πέταξε ο φίλος μου. :)
Πάντως, ο όρος 'προϋπόθεση' δε νομίζω ότι εκφράζει αναγκαστικά συνήθκες που έχουν ήδη δημιουργηθεί από άλλους. Απλώς αναφέρεται σε συνθήκες που πρέπει αναγκαστικά να υπάρχουν για να μπορεί κάτι να συμβεί, και συγκεκριμένα πρέπει να είναι ανεξάρτητες σε σχέση με αυτό (όχι σε σχέση με εμάς) και να ΠΡΟϋπάρχουν σε σχέση με αυτό (όχι σε σχέση με το εκάστοτε παρόν). Επομένως νομίζω πως μπορεί κάποιος μόνος του να φροντίσει για κάποιες ΠΡΟϋποθέσεις που απαιτούνται για να μπορέσει να επιτύχει κάτι.
Ίσως όχι για όλες, βέβαια, γι' αυτό άλλωστε και μου άρεσε τόσο πολύ η ατάκα, είχε μια δόση αισιοδοξίας και ένα δυναμισμό που με ενθουσίασε. It's your life, πάρ' την στα χέρια σου, κάπως έτσι.
Αλλά όσο πιο πολύ τη συζητάμε, τόσο πιο πολύ θα χάσει τη γοητεία της...
22.9.07
@ Just you
Κρατάω την σύμπτωση: Την ώρα που έκανα "κλικ" στη ρουμπρίκα «δημοσιεύστε το σχόλιό σας», τσούπ ...εισέβαλε το δικό σου σχόλιο.
Να σχολιάσω λοιπόν τώρα και πάνω σ' αυτό:
Το μόνο πρόβλημα με την (μία και μοναδική, όπως γενικά νομίζεται) ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ είναι ότι ΔΕΝ υπάρχει...
Ή, πράγμα που για μένα είναι τό ίδιο, υπάρχουν τόσες πραγματικότητες (κι αλήθειες) όσες και οι παρατηρητές τους.(*)
Έχω κέφια σήμερα, θα συνεχίσω, και συγχώρα με, Jason, για την κατάχρηση του χώρου σου.
Στον αγώνα λοιπόν, φίλτατη Just you, ιδεών-πραγματικότητας, που το πιό σωστό για μένα είναι φαντασίας-πραγματικότητας, το σκόρ είναι 1-0 από χέρι.(**)
Πάω στην προ-προ-ϊστορία μας. Με τους αναγκαίους κώδικες και σχηματοποιήσεις φυσικά, συγχωρέστε με.
Το πρώτο ψάρι που πήδηξε έξω από το νερό, καμμιά "πραγματικότητα" δεν λογάριασε, καμμιά "προϋπόθεση" δεν εκτίμησε, μόνο την φαντασία του, την περιέργειά του υπηρέτησε.
Και ψόφησε, φυσικά, γιατί τα βράγχια του δεν μπόρεσαν ν' αντλήσουν οξυγόνο από την ατμόσφαιρα.
Και μετά απ' αυτό πήδηξαν εκατομμύρια άλλα, υπηρετώντας τη φαντασία τους, την φιλομάθειά τους, την ΙΔΕΑ να ξεφύγουν απ' την αγκαλιά της θάλασσας. Και ψόφησαν όλα, εκτός από ένα, τον πρόγονό μας! Που είχε αρκετή θέληση κι υπομονή να υποχρεώσει, να εκπαιδεύσει τα βράγχια του να τού παράσχουν το απαιτούμενο οξυγόνο.
Ίσως νά 'χε και καμμιά ψιλομετάλλαξη... Ποιός ξέρει;(***) Μέσα στο "κόλπο" είναι κι αυτές, κατά Λαμάρκ και νεώτερους.
Ας προχωράμε λοιπόν με τις ιδέες μας και ΜΟΝΟΝ... Για τον απλό λόγο ότι ΜΟΝΟΝ αυτές έχουμε. Νομίζουμε βέβαια πως έχουμε και την, αποκλειστικά δικιά μας, πραγματικότητα αλλά ακριβώς γιαυτό, επειδή ΜΟΝΟΝ δικιά μας είναι, δεν αξίζει και πολλά...
Τα περί ανυπαρξίας προϋποθέσεων, αντίξοων συνθηκών και ΚΥΡΙΩΣ τα περί, αντίθετης δήθεν, ΜΙΑΣ και ΜΟΝΗΣ πραγματικότητας, ΜΙΑΣ και ΜΟΝΗΣ αλήθειας, της οποίας, "φυσικόν" και επόμενον, μόνος γνώστης και κάτοχος μπορεί να είναι ο "θεός", τά διαδίδουν (και δυστυχώς έχουν πείσει πολλά, πάραπολλά, άτομα) όσοι είναι όργανα (μίσθαρνα ή άμισθα, συνειδητά ή παραπλανημένα) της Α.Λ.Ο.Γ.Α.Θ.(****) Κάτι σαν την φωτογραφία δίπλα στον anarchist, καθόλου μοναδικό είδος όμως... Από τους "κραγμένους" είναι πολύ περισσότεροι δυστυχώς οι μεταμφιεσμένοι σε ...απλούς πολίτες.
Και μια ακόμα απορία/παρατήρηση, φίλτατη(5*) Just you:
Με το «σταθεροί στις ιδέες τους» υπονοείς ότι και οι ΙΔΕΕΣ πρέπει να είναι σταθερό πράγμα;;;
Αν ναι, μια καλή δόση από τη θεωρία του Χάους θα σε μεταπείσει, είμαι βέβαιος.
Τότε θα αναφωνήσεις μαζί μου: Οι ιδέες πεθαίνουν, αν σταθεροποιηθούν. Η ζωή τους είναι η συνεχής ανέλιξη.
Και μιά και δεν υπάρχει άλλου είδους "τροφή" στη σφαίρα των ιδεών, ζούνε μόνον ΤΡΩΓΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΣΑΡΚΕΣ ΤΟΥΣ. Είναι ιστορικά επιβεβαιωμένο αυτό.
Θα τελειώσω με το δικό μου "μότο", ρήση ελληνικότερα..., για τη σταθερότητα: Η μόνη σταθερή ύπαρξη στο Σύμπαν είναι το Χάος.(6*)
Ευχαριστώ από καρδιάς, αν ανεχθήκατε τη φλυαρία μου και φτάσατε διαβάζοντας ως εδώ.
αγάπη - αφοπλισμός - ειρήνη
Ναπολέων
(*)'Εχω «στο πλευρό μου» και τον Άϊνστάϊν...
(**) Χωρίς καν Καρατζαφέρη...
(***)Κάτι ξέρουν πάντως οι ...Αφοι Κατσιμίχα για τις ψιλομεταλλάξεις.
(****) Αιματοβαμμένη Ληστρική Οργάνωσις των επί Γης Αντιπροσώπων του Θεού.
(5*) Δεν είναι φιλοφρόνηση. Είμαι απολύτως ειλικρινής και ακριβολόγος.
(6*) Κατ' εμέ άλλωστε Χάος και Σύμπαν είναι ακριβώς η ίδια οντότητα.
22.9.07
Jason,
ευχαριστώ πού πήρες στα σοβαρά το "1ο" σχόλιό μου.
Ελπίζω εξίσου σοβαρά να πάρεις και το "2ο", το οποίο έγραφα την ίδια ώρα που έγραφες την απάντησή σου, γιαυτό δεν την είχα δεί πρίν «δημοσιεύσω» αυτό το "2ο".
Παίζει παιχνίδια τον συν-blogging...
«Επισκέφτηκα» και τον "αναρχικό" εντωμεταξύ.
Χαίρομαι που σας βρήκα, έστω τώρα.
...Φρέσκο αίμα. Πηγή ζωής.
Σαν ...βαμπίρ νοιώθω, συγχωρέστε με.
Α-Α-Ε
Ν.
Αγαπητέ Ναπολέοντα...
Ο χώρος, πίστεψέ με, είναι δωρεάν! Όσο πιο πολλά γράφεις, τόσο περισσότερο χαίρομαι που κάποιος ασχολήθηκε με αυτά που γράφω και, όπως λες, τα... πήρε στα σοβαρά. Το blog μου δεν το πετυχαίνεις και στις πιο ένδοξες μέρες του - για την ακρίβεια, φυτοζωεί σε σχέση με την προηγούμενη σαιζόν, λόγω έλλειψης χρόνου για να... σκέφτομαι. Διαβάζοντας και τον anarchist από καιρό, μπορώ να σε διαβεβαιώσω το ίδιο και γι' αυτόν. Δε βαριέσαι, θα 'ρθουν άσπρες μέρες και για μας.
Το δεύτερο σχόλιό σου, τώρα... Φυσικά και το παίρνω στα σοβαρά, το διάβασα δύο φορές με μεγάλο ενδιαφέρον.
Είναι αρκετά θεωρητικό, οπότε αν, όπως λες κι εσύ, δεν υπάρχει αντικειμενική αλήθεια (πόσο μάλλον σε τόσο θεωρητική συζήτηση), θα μπορούσα εξίσου εύκολα να συμφωνήσω ή να διαφωνήσω, προσεγγίζοντάς το με εντελώς διαφορετικό τρόπο. :)
Λοιπόν.
Αυτή τη στιγμή πληκτρολογώ. Εσύ, ως παρατηρητής, μπορεί να νομίσεις ότι δεν πληκτρολογώ. Σύμφωνα με τον παρατηρητή Ναπολέοντα, λοιπόν, δεν πληκτρολογώ. Εάν, δε, είσαι ο μοναδικός παρατηρητής, τότε 100% δεν πληκτρολογώ.
Εντάξει, θεωρητικά αυτό είναι σωστό.
Και όμως, φίλε μου. Στην πράξη, ό,τι και να λες, δεν πα' να είστε και δέκα τύποι που το λέτε, ε εγώ σε πληροφορώ ότι πληκτρολογώ!
Να στο πω λίγο... ξενέρωτα. Ο χώρος σε αυτήν την περιοχή του σύμπαντος έχει τρεις διαστάσεις και ο χρόνος μία, οπότε η κάθε κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ως τώρα κάθε μόριο της ύλης του κόσμου μας μπορεί να οριστεί απόλυτα με έναν πίνακα-διάνυσμα τεσσάρων στοιχείων. Αν τα συγκέντρωνες όλα αυτά τα άπειρα διανύσματα, θα είχες όλη την αλήθεια του κόσμου μαζεμένη.
Αυτά περί ύπαρξης απόλυτης πραγματικότητας...
Τώρα... περί μη ύπαρξης απόλυτης πραγματικότητας... δε θα μπορούσα να το δώσω καλύτερα από εσένα - το παράδειγμα με τα ψάρια και τη φαντασία που γίνεται πραγματικότητα είναι καταπληκτικό, όπως, άλλωστε, και η σχετική βραβευμένη διαφήμηση ουίσκυ.
Θα συμπληρώσω μόνο τα εξής.
Αξίζει να διαβαστούν από το blog του Παπαδόπουλου-Τετράδη, του γνωστού μας "Καιρού" της Ελευθεροτυπίας, τρία καταπληκτικά posts που είχε γράψει το Φλεβάρη περί Ουτοπίας:
Ουτοπία 1
Ουτοπία 2
Ουτοπία 3
Αυτά για την πραγματικότητα και τη φαντασία.
Ύστερα, για την... Α.Λ.Ο.Γ.Α.Θ. θα συμφωνήσω, αλλά ο σκοταδισμός του "πίστευε και μη ερεύνα" δεν είναι ικανή συνθήκη για να μας οδηγήσει στην αμφισβήτηση των πάντων.
Ο ενδιάμεσος και σωστότερος, για μένα, δρόμος είναι "πίστευε και μη, ερεύνα".
Ε και για τη σταθερότητα των ιδεών, ασφαλώς και θα συμφωνήσω μαζί σου ότι το υγιές είναι να αλλάζει ο τρόπος σκέψης κάποιου με τον καιρό, αλλά ασφαλώς καταλαβαίνεις κι εσύ ότι αυτό που είπε η just me αναφερόταν σε όλους αυτούς που όταν ήρθε η ώρα να αλλάξουν τον κόσμο τους φάνηκε λίγο πιο δύσκολο απ' ό,τι στα λόγια, άφησαν τους άλλους να αρχίσουν την επανάσταση μόνοι τους και συντάχθηκαν με τον κόσμο που φώναζαν ότι πολεμούσαν...
Απ' την άλλη, όλοι ξέρουμε τη φράση που αποδίδεται στον Τσώρτσιλ, ότι "αλλοίμονο σε όποιον δεν είναι αριστερός στα 20, αλλοίμονο και σε όποιον εξακολουθεί να είναι αριστερός στα 60"...
Εντάξει, απόψεις...
Πλάκα είχε πάντως που η ατάκα του φίλου μου για εκείνη την αποτυχημένη μου έξοδο με μια κοπέλα μας οδήγησε σε Πλάτωνα, Αϊνστάιν, Λαμάρκ και Τσώρτσιλ... :)
Μπα στην σχολή που μου ταιριάζει περισσότερο μπήκα.
Στη μηχανολογία κλέβουμε από όλες τις επιστήμες, μπας και φτιάξουμε τπτ να δουλεύει. . .
Συνειρμοί:
1.Πραγματικότητα + ιδέες => Φιλοσοφία
2.Μηχανολογία + Φιλοσοφία => Βιτγκενστάιν
(καθότι είναι γνωστό πως ο Βιτγκενστάιν σπούδασε μηχανολόγος αεροναυπηγός πρώτα και μετά φιλοσοφία, όπου και γνωρίστηκε με το Ράσελ)
Ο Βιτγκενστάιν είχε πει λοιπόν:
Μη σκέφτεσαι, αλλά κοίταξε
Αυτό που ενδεχομένως να εννοεί είναι να μην αφήσεις τις προκαταλήψεις σου να σε εμποδίσουν, έχε ως οδηγό την εμπειρία.
Σόρυ για την βραδινή αμπελοφιλοσοφία, αλλά μου βγήκε αυθόρμητα, βλέπεις κατέβασα στο μπαρ ένα ολόκληρο περιέ μόνος μου.
Ααα σε καιρό εξεταστικής...;
Θα σε μαλώσωωω...
μεγαλη φαν του αξιωματος τουτου.κι επειδη προϋποθετω οτι μιλας για τα ερωτικα(διοτι εμενα στις φιλοσοφιες το μυαλο ως εκει φτανει:Ρ) εννοειται πως οταν βρισκουμε τοιχο,παιρνουμε βαριοπουλα..αλλιως χεστα...
@Jason (για το σχόλιο του Ναπολέοντα),
...κι εγώ που έχω τόσες ενοχές όταν αφήνω μήνυμα μεγαλύτερο από μια "οθονιά" (μη σου πω και για τα λίγο μικρότερα)!
:))
@Φίλτατε (*) Ναπολέοντα,
Δεν είσαι εντάξει!!! Κέφια έχω κι εγώ, αλλά ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΡΟΝΟ ΤΩΡΑ για τέτοια ζήτηση, με όλα τα θέματα στο τραπέζι!!! (Και γουστάρω τρελά, αλλά θα πρέπει να το μεθοδεύσουμε αλλιώς, και να έχει τελειώσει και η εξεταστική του Ιάσονα).
:))
(*)δεν είναι ανταπόδοση φιλοφρόνησης, είναι επαξίως κερδισμένη προσφώνηση
@Jason (ξανά)
πίστευε και μη, ερεύνα
Τα σέβη μου, νεαρέ!
:)))
Καλή εβδομάδα
Δημιουργεί τις κατάλληλες προϋποθέσεις εφόσον είναι στο χέρι του και μόνον, γιατί αν είναι και στο χέρι των άλλων..χαιρέτα μου τον πλάτανο!
Μιά μόνο παρατήρηση για την holidays... κλπ
Οι τοίχοι δεν πέφτουν μόνο με βαριοπούλα, χρειάζεται και καλέμι. Διευκολύνει πολύ και δεν δημιουργείται σκόνη.
Καλή επιτυχία παιδιά στις εξετάσεις σας.
Ευχαριστούμε!
Βρε Μαρίνα μου, δεν καταλαβαίνεις ότι το μεγαλείο της ατάκας είναι ακριβώς ότι φέρνει τον κόσμο στα μέτρα μας; :)
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home