Friday, February 25, 2011

Qualcuno era comunista

Σε συνέχεια του προηγούμενου post, αναρτώ το κείμενο από το θεατρικό σκετς “Qualcuno era comunista” του Giorgio Gaber. Μπορεί (και αξίζει) κανείς να το δει εδώ, με ελληνικούς υπότιτλους.

Ο Giorgio Gaber ήταν ένας σπουδαίος Ιταλός καλλιτέχνης της μουσικής και του θεάτρου. Θεωρείται, μαζί με τον παντοτινό του συνεργάτη, Sandro Luporini, πρωτοπόρος του είδους teatro canzone, χαρακτηριστικό δείγμα του οποίου αποτελεί το συγκεκριμένο σκετς.


Αν ήμουν κομμουνιστής. Χμ... Με ποια έννοια;

Όχι, θέλω να πω...

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή είχε γεννηθεί στην Εμίλια.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή... ο παππούς... ο θείος... ο μπαμπάς... η μαμά όχι.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή έβλεπε τη Ρωσία ως μια υπόσχεση, την Κίνα ως ένα ποίημα, τον κομμουνισμό ως τον επίγειο παράδεισο.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ένιωθε μόνος.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή είχε μια εκπαίδευση υπερβολικά καθολική.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ο κινηματογράφος το απαιτούσε, το θέατρο το απαιτούσε, η ζωγραφική το απαιτούσε, η λογοτεχνία επίσης... το απαιτούσαν όλοι!

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή “η ιστορία είναι με το μέρος μας”!

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή του το είχαν πει.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή δεν του τα είχαν πει όλα.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή πρώτα... πρώτα... πρώτα... ήταν φασίστας.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή είχε καταλάβει ότι η Ρωσία “πήγαινε αργά, αλλά θα έφτανε μακριά”.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ο Berlinguer ήταν ένας καλός άνθρωπος.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ο Andreotti δεν ήταν ένας καλός άνθρωπος.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ήταν πλούσιος αλλά αγαπούσε το λαό.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή έπινε κρασί και τον συγκινούσαν οι λαϊκές γιορτές.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ήταν τόσο άθεος που χρειαζόταν έναν άλλο θεό.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ήταν τόσο γοητευμένος από τους εργάτες που ήθελε να είναι ένας από αυτούς.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή δεν άντεχε πια να είναι εργάτης.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ήθελε αύξηση μισθού.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή η επανάσταση... “σήμερα όχι, αύριο ίσως, αλλά μεθαύριο σίγουρα”.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή... “η αστική τάξη, το προλεταριάτο, η ταξική πάλη”...

Κάποιος ήταν κομμουνιστής για να τσαντίσει τον πατέρα του.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή έβλεπε μόνο RAI TRE.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής λόγω μόδας, κάποιος λόγω αρχών και κάποιος από απογοήτευση.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ήθελε να κρατικοποιήσει τα πάντα!

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή δεν ήξερε από υπαλλήλους κρατικούς, παρακρατικούς και λοιπούς.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή είχε ανταλλάξει το διαλεκτικό υλισμό με το κατά Λένιν Ευαγγέλιο.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ήταν πεπεισμένος ότι είχε πίσω του την εργατική τάξη.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ήταν πιο κομμουνιστής απ' τους άλλους.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή υπήρχε το μεγάλο Κομμουνιστικό Κόμμα.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής παρ’ όλο που υπήρχε το μεγάλο Κομμουνιστικό Κόμμα.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή δεν υπήρχε τίποτα καλύτερο.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή είχαμε το χειρότερο σοσιαλιστικό κόμμα της Ευρώπης.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή... χειρότερο κράτος από το δικό μας... μόνο η Ουγκάντα!

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή δεν άντεχε πια σαράντα χρόνια κυβερνήσεις Χριστιανοδημοκρατών, γλοιωδών και ρουφιάνων.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή... Piazza Fontana... Brescia... σταθμός της Bologna... τραίνο Italicus... Ustica... κλπ. κλπ. κλπ....

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή οποιοσδήποτε πήγαινε κόντρα ήταν κομμουνιστής.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή δεν άντεχε πια εκείνο το βρώμικο πράγμα που επιμέναμε να αποκαλούμε δημοκρατία.

Κάποιος πίστευε ότι είναι κομμουνιστής και ίσως να ήταν κάτι άλλο.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ονειρευόταν μια άλλη ελευθερία από την αμερικάνικη.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή πίστευε ότι μπορούσε να είναι ζωντανός και ευτυχισμένος μόνο εάν ήταν και οι άλλοι.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή είχε ανάγκη από μια ώθηση προς κάτι νέο, επειδή ήταν διατεθειμένος να αλλάζει κάθε μέρα, επειδή ένιωθε την ανάγκη για μια διαφορετική ηθική. Επειδή ήταν ίσως μόνο μια δύναμη, ένα πέταγμα, ένα όνειρο, ήταν μόνο μια παρόρμηση, μια επιθυμία να αλλάξει τα πράγματα, να αλλάξει τη ζωή...

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή μ’ αυτήν τη φόρα, ο καθένας ήταν κάτι παραπάνω από τον εαυτό του, ήταν σαν δύο άτομα σε ένα. Από τη μία μεριά, η προσωπική καθημερινή κόπωση και, από την άλλη, η αίσθηση του να ανήκεις σε μια φυλή που ήθελε να απογειωθεί για ν' αλλάξει πραγματικά τη ζωή.

Όχι. Καμία πίκρα. Ίσως ακόμα και τότε πολλοί να είχαν ανοίξει τα φτερά τους χωρίς να είναι ικανοί να πετάξουν... σαν υποθετικοί γλάροι...

Και τώρα; Ακόμη και τώρα, νιώθεις σαν δύο. Από τη μία μεριά, το ενταγμένο άτομο που διασχίζει ευλαβώς την αθλιότητα της καθημερινής του επιβίωσης και, από την άλλη, ο γλάρος, χωρίς καν την πρόθεση πια να πετάξει, γιατί το όνειρο έχει πλέον σακατευτεί.

Δύο δυστυχίες σε ένα μόνο σώμα.


Η μετάφραση αυτή βασίστηκε κυρίως στους υπότιτλους του παραπάνω βίντεο στο youtube (που τους βρήκα και καταγεγραμμένους εδώ), με δικές μου διορθώσεις. Σε άλλη έκδοση του βίντεο στο youtube, εδώ, παρατίθεται και το ιταλικό κείμενο γραπτώς.

6 Comments:

Anonymous Anonymous said...

Πολύ ενδιαφέρον κείμενο Ιάσωνα.

Θα σου κάνω μία βιβλιοπρόταση που ταιριάζει με αυτό το κείμενο, το οποίο μοιάζει σαν μία απολογία χρόνου και απόψεων (σε γενικό πλαίσιο μην το πάρεις κυριολεκτικά). Το βιβλίο λέγεται "Ο σύντροφος Πολύφημος" και έχει αρκετά μπρεχτικό ύφος - τύπου ο κύριος Κόινερ.

Friday, February 25, 2011 1:41:00 pm  
Blogger MelidonisM said...

Και αναρωτιέμαι.

Ένα παρόμοιο κείμενο
θα μπορούσε να γραφτεί
από τη δική μας
Αριστερή
Φωτεινή
Γραμμή;;

μα αφού είναι σωστή. :-0
προς τί η αυτοκριτική;; :-)

Kalo sou vrady

Friday, February 25, 2011 6:03:00 pm  
Blogger MelidonisM said...

Α τώρα διάβασα το
Είμαι αριστερός

Μετά από κάμποσες δεκαετίες
ορθοφροσύνης,
κάτι ειν' κι αυτό. :)

Friday, February 25, 2011 6:07:00 pm  
Blogger Jason said...

Cortlinux, δυστυχώς είμαι σε μία φάση που δεν έχω πολύ χρόνο για βιβλία, ή τουλάχιστον έτσι νομίζω.
Θα σημειώσω την πρότασή σου όμως και κάποια στιγμή θα το διαβάσω.

Μιχάλη, η αυτοκριτική είναι σε γενικές γραμμές εκτός της ημερήσιας διάταξης για την αριστερά στην Ελλάδα. Άλλωστε, το να κάνεις κριτική σημαίνει ότι έχεις να αναγνωρίσεις λάθη. Αλλά η αριστερά δεν κάνει ποτέ λάθη. Άμα είσαι αριστερός, τότε κατέχεις την πραγματική γνώση, την πραγματική αλήθεια.

Saturday, February 26, 2011 3:52:00 pm  
Blogger Ασκαρδαμυκτί said...

Θυμήθηκα μια συνέντευξη του Μίκη Θεοδωράκη που έλεγε πως όταν πολεμούσε στα Δεκεμβριανά του 1944, με τον ΕΛΑΣ εννοείται, ρωτούσε τους μεγαλύτερους "τι είναι κομμουνισμός ρε παιδιά;".

Αλλά συνέχιζε να πολεμάει για κάτι που αγνοούσε...

Sunday, February 27, 2011 10:13:00 am  
Blogger Jason said...

Πόσοι και πόσοι πολεμούν για κάτι που αγνοούν... Και δεν είναι πάντα για την αριστερά.

Monday, February 28, 2011 12:34:00 pm  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home