Μέρα φθινόπωρου
Μέρα μικρή, κρύα και βρεγμένη.
Και ασπρόμαυρη.
Μέρα φθινόπωρου.
Μα δε φυσάει…
Αδιάφορη μέρα.
Οικεία πρόσωπα, εικόνες απαράλλαχτες.
Θαρρείς κι οι σκέψεις ίδιες – κι οι αισθήσεις.
Κοιτάω απ’ το παράθυρο. Και περιμένω.
Αλήθεια, τι περιμένω…;
Δεν ξέρω ακριβώς.
Μία κίνηση. Μια αλλαγή.
Ίσως όχι σήμερα λοιπόν.
Ίσως κάποια άλλη μέρα.
Σήμερα η μέρα είναι ασπρόμαυρη.
Αδιάφορη μέρα.
posted by Jason at
02:46
17 Comments:
Καλημέρα, αυτή τη γκρίζα κι αδιάφορη μέρα! (Άλλη μια μέρα, άλλη μια σφαίρα, ε;) Είναι μόνο μια μέρα, θα το δεις :)
Καλημέρα και σήμερα Jason!
Αντε μπας και κρυώσει λίγο ο καιρός...γιατι βαρέθηκα πια....
..αυτές οι Δευτέρες.... είναι ά πα πα πα.... το χάλι τους...
Μη μου στενοχωριέσαι,μην της δίνεις σημασία....βάλε δυνατά χριστουγεννιάτικα τραγούδια ,τσάκισε και μερικα κουραμπιεδομελομακαρονάκια,κάνε φάρσες στο τηλέφωνο,ρίξε τα βελάκια που λέγαμε...γράψε κανένα παραμυθάκι ,φτιάξε ιστορίες γι αυτούς που βλέπεις απο το παράθυρό σου και άλλαξέ της τα φώτα της χαζοδευτέρας...
Einai parigoro toulaxiston oti vlepoun kai alloi sa skata auti ti mera, i mallon genika autes tis meres...
Κι όμως, gogo : οι ασπρόμαυρες μέρες το τελευταίο, που χρειάζονται, είναι κι άλλους να τις βλέπουν το ίδιο ασπρόμαυρες... Θέλουνε, μάλλον, όσο μπορούμε, να τις γεμίζουμε με χρωματιστούς ανθρώπους! Κι όλο και κάποιοι θα υπάρχουν γύρω μας - δεν μπορεί...
"Κοιτάω απ’ το παράθυρο. Και περιμένω.Αλήθεια, τι περιμένω…;Δεν ξέρω ακριβώς.Μία κίνηση. Μια αλλαγή."
μια αλλαγή και γω θέλω...αλλά δε ξέρω τι...που θα πάει θα το βρω...
Οι πιο δύσκολες μέρες είναι οι αδιάφορες!
Πραγματικά!
Και η σημερινή ήταν για μένα μια αδιάφορη μέρα!
Καλησπέρα και καλή εβδομάδα!
Και αυτές οι μέρες χρειάζονται, για να ξεχωρίζουν οι άλλες, οι φωτεινές!
Αρκεί να μην την αφήσεις να σε πάρει από κάτω. Μια μέρα είναι, θα περάσει, ε;
Καλό και ποιητικότατο! Εχεις μέλλον εσύ...στο έχω ξαναπεί;
Jason καλέ μου, γιατί δεν κάνεις κάτι λοιπόν εσύ για να την αλλάξεις;;;
Καλό σου βράδυ
Σήμερα είναι μια καινούργια μέρα!!!
:-))
Που να βραδιάσει και από γκρίζα να γίνει μαύρη, μ’ αύριο θα ξημερώσει…..
Δες το ποτήρι σου μισογεμάτο.
Μια γκρίζα μέρα είναι καλύτερη από μια μαύρη μέρα...
:)
έλα βρε Jasonάκο τι έπαθες??
Κλείστο το παράθυρο ,κάνε 100 φορές το γύρω του τετραγώνου σου και να δεις που θα νιώσεις καλύτερα!! Αν όχι έλα να μου τα ψάλλεις.... Εγώ θα βάλω βουλοκέρι στα αυτιά μου και θα σε κοιτάω που θα φωνάζεις και να κουνάω το κεφάλι μου δείχνοντας πως σε συμπονώ και πως σε καταλαβαίνω....
Μόλις ξεθυμάνεις, να μου πεις να ξεβουλώσω τα αυτιά μου και να πάμε για καφέ.... να σου γνωρίσω και την κόρη μου..... βρε που το πάω η άτιμη??!!!
Ευτυχώς για σένα ήταν μόνο μία μέρα. Για μένα όμως ήταν 2 εβδομάδες!
Αλλά όλα περνάνε τελικά!
έτσι είναι αυτά... συνήθως ασπρόμαυρα, αδιάφορα. και μετά ξαφνικά, κάτι γίνεται, κάτι που ταρακουνάει τα νερά (το μόνο, να είναι ευχάριστο!)
μερικές φορές ιάσωνα, προτιμώ την ηρεμία...
Γεια σε όλες και όλους...
Αφού έτσι ήταν η μέρα, τι να γράχω...;
Μια χαρά είμαι πάντως, λίγο κρυωμένος μόνο, απλώς τρέχω και δε φτάνω τις τελευταίες μέρες, γι' αυτό δεν πολυκυκλοφορώ στην bloggόσφαιρα.
Φιλιά πολλά σε όλους και θα τα πούμε.
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home