Άνθρωπος.
Ο πιο καλοκάγαθος, καλόβολος και αξιοπρεπής άνθρωπος.
Μαζί μεγαλώναμε παλιά, τώρα πια μεγαλώνω μόνος μου.
Και να τι απέμεινε κι από μένα, είμαι αυτό, ένας άνθρωπος χωρίς σκύλο.
Διότι καλές και οι γάτες, αλλά άμα δεν έχεις το σκύλο σου να πεις και μια κουβέντα...
Πάει κιόλας 1 χρόνος.
2 Comments:
Αν και cat person η ίδια,καταλαβαίνω ότι ο σκύλος είναι πολύ διαφορετικός.
Ωστόσο, έτσι είναι οι σκύλοι, πεθαίνουν πριν τους άνθρωπους. Στη ζωή μου είχα από μικρή ζώα και παρόλο που τα αγαπούσα πολύ, από παιδί είχα συνηθίσει την τακτική απώλεια. Θέλω να πω, είναι αδιέξοδο να γίνεσαι ράκος κάθε φορά που φεύγει από τη ζωή σου ένα τετράποδο.
Δεν είναι σκληρό αυτό που λέω, αλλά η αλήθεια.
Πάρε άλλον σκύλο και να δείς που θα ξανα-αγαπήσεις, χωρίς να ξεχάσεις τον προηγούμενο.
Αντιθέτως θα τον θυμάσαι με χαρά, αντί με λύπη.
(πρώην αθηνόβιο, νυν athina blue
http://mesastokazani.blogspot.gr/ )
μολις μεγαλωσω εγω και τελειωσουν οι γονικες υποχρεωσεις σου, θα σου παρω σκυλακι.
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home